Paproccy herbu Ogończyk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Paproccy herbu Ogończyk – polski ród szlachecki wywodzący się z ziemi chełmińskiej[1][2].


Gniazdem rodziny była ziemia dobrzyńska[3][4]. Najstarsze informacje o rodzinie pochodzą z około 1600 roku kiedy Arnolf Paprocki, pochodzący z ziemi dobrzyńskiej, z powiatu rypińskiego, syn Mikołaja Paprockiego i Katarzyny Babeckiej herbu Lubicz, poślubił Elżbietę Gajewską dziedziczkę na Chełmoniu (wieś niedaleko Kowalewa) w ziemi chełmińskiej[2][4].

Potomkowie rodu zamieszkali też w ziemi sochaczewskiej. Od około 1710 roku byli dziedzicami Żelazowej Woli[4]. Majątek sprzedano po prawie stu latach rodzinie hrabiów Skarbków. W oficynie domu Skarbków a przedtem Paprockich urodził się Fryderyk Chopin.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Hipolit Stupnicki: Herbarz Polski i imionospis zasłużonych w Polsce ludzi. T. 2. Lwów: Kornel Piller, 1855–1862, s. 224.
  2. a b Kasper Niesiecki: Herbarz Polski. T. 7. Lipsk: J. N. Bobrowicz, 1839–1845, s. 248.
  3. Józef Krzepela: Rody ziem pruskich. Kraków: Gebethner i Wolf, 1927, s. 205.
  4. a b c S. hr. Uruski: Rodzina • Herbarz szlachty polskiej. T. XIII. Warszawa: Gebethner i Wolff, 1916, s. 207-208.