Paradów
Na mapach: 
51°47′00″N 17°16′17″E/51,783333 17,271389
51°47′00″N 17°16′17″E/51,783333 17,271389| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2022) |
52[2] |
| Strefa numeracyjna |
65 |
| Kod pocztowy |
63-860[3] |
| Tablice rejestracyjne |
PGS |
| SIMC |
0374960 |
Położenie na mapie gminy Pogorzela  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu gostyńskiego  | |
| 51°47′00″N 17°16′17″E/51,783333 17,271389[1]
| |
Paradów – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie gostyńskim, w gminie Pogorzela.
W okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815-1848) miejscowość wzmiankowana jako kolonia Paradów należała do wsi mniejszych w ówczesnym pruskim powiecie Krotoszyn w rejencji poznańskiej[4]. Kolonia Paradów należała do okręgu kobylińskiego tego powiatu i stanowiła część majątku Targoszyce, którego właścicielem była wówczas M. Pulinowa[4]. Według spisu urzędowego z 1837 roku wieś liczyła 68 mieszkańców, którzy zamieszkiwali 6 dymów (domostw)[4].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa leszczyńskiego.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 97047
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 918 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ a b c Leon Plater: Opisanie historyczno-statystyczne Wielkiego Ksie̜ztwa Poznańskiego. Lipsk: Jan Nepomucen Bobrowicz, Ksie̜garnia Zagraniczna (Librairie Étrangère), 1846, s. 246.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Paradów, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 854.
- Poradowo, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 811.
