Paradoks Jevonsa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Paradoks Jevonsa – zjawisko opisane w 1865 r. przez ekonomistę angielskiego Williama Staneleya Jevonsa w książce The Coal Question (Kwestia węglowa), w której przewidywał stopniowe wyczerpywanie się brytyjskich złóż węgla. Ogólnie paradoks ten mówi, że im wydajniej wykorzystujemy dany surowiec, tym bardziej rośnie jego zużycie. W przypadku węgla efektywniejsze wykorzystywanie zawartej w nim energii przy użyciu maszyn parowych powodowało wzrost popytu na ten surowiec.