Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Prositach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Parafia Wniebowzięcia NMP
Ilustracja
Kościół parafialny
Państwo

 Polska

Województwo

 warmińsko-mazurskie

Siedziba

Prosity

Adres

zam prob.: 11-322 Franknowo 12 tel.

Data powołania

XIV w.

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Archidiecezja

warmińska

Dekanat

Jeziorany

Proboszcz

ks. mgr Stanisław Zarzycki

Położenie na mapie gminy Bisztynek
Mapa konturowa gminy Bisztynek, blisko lewej krawiędzi na dole znajduje się punkt z opisem „Parafia Wniebowzięcia NMP”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Parafia Wniebowzięcia NMP”
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Parafia Wniebowzięcia NMP”
Położenie na mapie powiatu bartoszyckiego
Mapa konturowa powiatu bartoszyckiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Parafia Wniebowzięcia NMP”
Ziemia54°03′16,956″N 20°48′01,296″E/54,054710 20,800360

Parafia Wniebowzięcia NMP w Prositach – rzymskokatolicka parafia w Prositach powstała w XIV wieku, należy do dekanatu jeziorańskiego.

Od chwili utworzenia achiprezbiteratów należała do archiprezbiteratu w Jezioranach. Prosity założone zostały 31 października 1354. Całkowicie zniszczone zostały w czasie wojen polsko-krzyżackich. Wybudowany kościół na fundamentach starszej świątyni wybudowany został w roku 1585. Konsekrował go 26 października 1608 biskup warmiński Szymon Rudnicki ku czci Wniebowzięcia i Oczyszczenia Maryi. Obecny kościół wybudowany w latach 1840-1842, konsekrował biskup pomocniczy Joseph Ambrosius Geritz 17 sierpnia 1845. W kościele znajduje się obraz pallotyna sługi Bożego Józefa Englinga, który urodził się w Prositach 5 stycznia 1898.

W roku 1729 do parafii należeli wierni z miejscowości: Prosity, Księżno (w tej wsi w 1640 zmarł sekretarz królewski Stefan Sadorski), Lądek i Biegonity.

Ruch naturalny w parafii w roku 1772: urodzeni – 21, zmarli – 37, śluby – 5, Komunia św. wielkanocna – 417.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • "Przewodnik po zabytkowych kościołach południowej Warmii", Warmińskie Wydawnictwo Diecezjalne, Olsztyn, 1973 (ss. 71–72)
  • Biskupiec z dziejów miasta i powiatu, Pojezierze, Olsztyn, 1969. (s. 172)
  • Andrzej Kopiczko, Ustrój i organizacja diecezji warmińskiej w latach 1525–1772, Ośrodek Badań Naukowych im. Wojciecha Kętrzyńskiego w Olsztynie, Olsztyn, 1993 (s. 258 – ruch naturalny w parafii w 1772 r., s. 269 – wsie należące do parafii w 1729)
  • Jan Chłosta, Słownik Warmii, Olsztyn: Wydawnictwo LITTERA, 2002, ISBN 83-914158-5-6, OCLC 830456403.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]