Zaroślarka
(Przekierowano z Paraxerus)
| Paraxerus | |||
| Forsyth Major, 1893[1] | |||
_on_post.jpg) Przedstawiciel rodzaju – zaroślarka akacjowa (P. cepapi) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj |
zaroślarka | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Sciurus cepapi A. Smith, 1836 | |||
| Synonimy | |||
| |||
| Gatunki | |||
| |||
Zaroślarka[5] (Paraxerus) – rodzaj ssaków z podrodziny afrowiórek (Xerinae) w obrębie rodziny wiewiórkowatych (Sciuridae).
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Afryce[6][7][8].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Długość ciała (bez ogona) 103–230,8 mm, długość ogona 103,3–214 mm; masa ciała 40,2–685 g[7][9].
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj zdefiniował w 1893 roku szwajcarski zoolog i botanik Charles Immanuel Forsyth Major na łamach Proceedings of the Zoological Society of London[1]. Forsyth Major wymienił kilka gatunków – Sciurus congicus Kuhl, 1820, Sciurus isabella J.E. Gray, 1862, Sciurus lemniscatus Le Conte, 1857, Sciurus pyrropus F. Cuvier, 1833, Sciurus boehmi Reichenow, 1886, Sciurus cepapi A. Smith, 1836 i Sciurus palliatus W. Peters, 1852 – z których gatunkiem typowym jest zaroślarka akacjowa (P. cepapi).
Etymologia[edytuj | edytuj kod]
- Paraxerus: gr. παρα para ‘blisko’; rodzaj Xerus Hemprich & Ehrenberg, 1833 (afrowiórka)[10].
- Aethosciurus: gr. αιθος aithos ‘ognisty, płomienny’[11]; rodzaj Sciurus Linnaeus, 1758 (wiewiórka)[2]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Sciurus poensis A. Smith, 1830.
- Tamiscus: rodzaj Tamias Illiger, 1811 (pręgowiec); łac. przyrostek zdrabniający -iscus[12][3]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Sciurus emini[a] Stuhlman, 1894.
- Montisciurus: łac. mons, montis ‘góra’[13]; rodzaj Sciurus Linnaeus, 1758 (wiewiórka)[4]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Paraxerus cooperi Hayman, 1950.
Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]
Do rodzaju należą następujące występujące współcześnie gatunki[14][9][6][5]:
- Paraxerus poensis (A. Smith, 1830) – zaroślarka zielonkowa
- Paraxerus cooperi Hayman, 1950 – zaroślarka wyżynna
- Paraxerus boehmi (Reichenow, 1886) – zaroślarka samotna
- Paraxerus alexandri (O. Thomas & Wroughton, 1907) – zaroślarka leśna
- Paraxerus ochraceus (Huet, 1880) – zaroślarka ochrowa
- Paraxerus palliatus (W. Peters, 1852) – zaroślarka ruda
- Paraxerus flavovittis (W. Peters, 1852) – zaroślarka pręgowana
- Paraxerus vexillarius (Kershaw, 1923) – zaroślarka górska
- Paraxerus cepapi (A. Smith, 1836) – zaroślarka akacjowa
- Paraxerus lucifer (O. Thomas, 1897) – zaroślarka piekielna
- Paraxerus vincenti Hayman, 1950 – zaroślarka mozambicka
Opisano również gatunek wymarły z pliocenu Afryki[15]:
- Paraxerus meini Denys, 2011
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Podgatunek P. boehmi.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Ch.I. Forsyth Major. On some Mioceue Squirrels, with Remarks on the Dentition and Classification of the Sciurinæ. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1893, s. 189, 1893. (ang.).
- ↑ a b O. Thomas. A new Genus for Sciurus poensis and its Allies. „The Annals and Magazine of Natural History”. Eighth Series. 17, s. 271, 1916. (ang.).
- ↑ a b O. Thomas. On the Striped Squirrels hitliprto referred to the Genus Paraxerus. „The Annals and Magazine of Natural History”. Ninth Series. 1, s. 33, 1918. (ang.).
- ↑ a b M. Eisentraut. Das Gaumenfaltenmuster der Säugetiere und seine Bedeutung für Stammesgeschichtliche und taxonomische Untersuchungen. „Bonner zoologische Monographien”. 8, s. 93, 96, 1976. (niem.).
- ↑ a b Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 206, 207. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 612–614. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ a b J. Koprowski, E. Goldstein, K. Bennett & C. Pereira: Family Sciuridae (Tree, Flying and Ground Squirrels, Chipmunks, Prairie Dogs and Marmots). W: D.E. Wilson, T.E. Lacher, Jr & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 6: Lagomorphs and Rodents I. Barcelona: Lynx Edicions, 2016, s. 834–837. ISBN 978-84-941892-3-4. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Paraxerus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-12-23].
- ↑ a b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 392–393. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 515, 1904. (ang.).
- ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 9.
- ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 130.
- ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 158.
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-20]. (ang.).
- ↑ Ch. Denys: Rodents. W: T. Harrison (red.): Paleontology and Geology of Laetoli: Human Evolution in Context. Berlin: Springer, 2011, s. 17. ISBN 978-90-481-9955-6. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- E.C. Jaeger: Source-book of biological names and terms. Wyd. 3 (Revised second printing). Springfield: Charles C. Thomas, 1959, s. 1–316. (ang.).