Parchowatka
 Widok na Parchowatkę z Hali Skotarka | |
| Państwo | |
|---|---|
| Położenie | |
| Pasmo | |
| Wysokość |
1004 m n.p.m. |
Położenie na mapie Beskidu Sądeckiego  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°27′18,3″N 20°47′00,0″E/49,455083 20,783333
| |
Parchowatka (1004 m) – szczyt w Beskidzie Sądeckim. Znajduje się w Paśmie Jaworzyny w bocznym grzbiecie opadającym od głównej grani tego pasma (z okolicy Hali Łabowskiej) na południowy zachód. Grzbiet ten oddziela dolinę Łomniczanki od doliny Wierchomlanki[1]. Dawniej grzbietem tym biegła też granica między polską ludnością zamieszkująca dolinę Łomniczanki a łemkowską zamieszkująca dolinę Wierchomlanki[2]. Kolejno od dołu w górę znajdują się na nim szczyty: Drapa (717 m), Kiczora (806 m), Parchowatka, Łaziska (941 m) i Wargulszańskie Góry (1035 m). Większe potoki spływające spod Parchowatki to Wapiennik (dopływ Łomniczanki) oraz Izdwór (dopływ Potaszni). Na wschód od Parchowatki, w niewielkiej odległości znajdują się Kiczora (839 m) i Przypór (887 m), oddzielone doliną potoku Izdwór[1].
Dolne stoki Parchowatki są zalesione, jednak na rozległym i dość płaskim grzbiecie po obydwu stronach szczytu są odkryte tereny. Dawniej było ich znacznie więcej, były tutaj pola uprawne, łąki i zabudowania gospodarskie. Niektóre zostały już opuszczone przez ich mieszkańców, pola są użytkowane w niewielkim stopniu i stopniowo zarastają borówczyskami i lasem. Wciąż są jeszcze dobrym punktem widokowym[2].
Przez grzbiet Parchowatki prowadzi szlak turystyczny. Omija on jej wierzchołek po wschodniej stronie[1]
Szlak turystyki pieszej[edytuj | edytuj kod]
z Łomnicy-Zdroju (od szkoły) przez Parchowatkę, Łaziska i Wargulszańskie Góry na Halę Łabowską. Czas przejścia 3 h, ↓ 2.15 h
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Beskid Sądecki. Mapa 1:50 000. Piwniczna: Agencja Wyd. „Wit” s.c.. ISBN 83-915737-3-7.
- ↑ a b Bogdan Mościcki: Beskid Sądecki i Małe Pieniny. Pruszków: Oficyna Wyd. „Rewasz”, 2007. ISBN 978-83-89188-65-6.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Parchowatka, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 861.
