Park Miejski w Tarnowskich Górach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Park Miejski w Tarnowskich Górach
Obiekt zabytkowy nr rej. A/483/2016 z 23 sierpnia 2016[1]
Ilustracja
Alejka w Parku Miejskim oraz altana „Grzybek”
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Miejscowość

Tarnowskie Góry

Dzielnica

Śródmieście-Centrum

Adres

między ul. Wyszyńskiego a ul. Bałtycką[1]

Powierzchnia

21,5 ha

Data założenia

1903

Projektant

ogrodnik miejski P. Bernert[2]

Położenie na mapie Tarnowskich Gór
Mapa konturowa Tarnowskich Gór, blisko lewej krawiędzi na dole znajduje się punkt z opisem „Park Miejski”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Park Miejski”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Park Miejski”
Położenie na mapie powiatu tarnogórskiego
Mapa konturowa powiatu tarnogórskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Park Miejski”
Ziemia50°26′30,4″N 18°50′50,9″E/50,441778 18,847472
Kopalnia rud ołowiu, srebra i cynku wraz z systemem gospodarowania wodami podziemnymi w Tarnowskich Górach[a]
Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO
Ilustracja
Park miejski
Państwo

 Polska

Typ

kulturowy

Spełniane kryterium

I, II, IV

Numer ref.

1539

Region[b]

Europa i Ameryka Północna

Historia wpisania na listę
Wpisanie na listę

2017
na 41. sesji

Glorieta w Parku Miejskim

Park Miejski w Tarnowskich Górach – położony na warpiach (pozostałościach po działających w XIX w. kopalniach rud) park w tarnogórskim Śródmieściu. Rośnie tu blisko 50 gatunków drzew i 10 gatunków krzewów. W większości rodzimego pochodzenia.

Wejście do parku zwieńcza grupa głazów narzutowych. Największy spośród nich jest pomnikiem przyrody. Jeden z głazów ma tablicę z wierszem miejscowego kronikarza Jana Nowaka z 1925 r. Wcześniej znajdował się na niej wiersz tarnogórskiego pocztyliona Hildebrandta.

Park został założony w 1903 staraniem proboszcza miejscowej parafii katolickiej – ks. Franciszka Kokota (Franz Kokott, zm. 1908)[3], który to nabył grunt – oraz burmistrza miasta – Richarda Otte, który przystosował teren. Miejsce powstania parku to obszar silnie przekształcony w wyniku intensywnej eksploatacji górniczej na przestrzeni wieków (liczne hałdy, warpie)[4].

Po 1910 zbudowano na terenie parku boisko sportowe, w 1918 założono Cmentarz Wojenny (Ehrenfriedhof) przeznaczony dla żołnierzy poległych w I wojnie światowej[5], w 1928 – tor łyżwiarski, zaś w 1977 – górkę saneczkową z wyciągiem narciarskim (obecnie nieczynnym)[4].

W parku znajdują się obiekty rekreacyjne: drewniana wieża widokowa, staw z fontanną, kawiarenka, korty tenisowe, górka saneczkowa, muszla koncertowa i pomniejsze. W zachodniej części Parku Miejskiego mieści się założony w 1918 Cmentarz Wojenny, na którym spoczywają żołnierze z I i II wojny światowej, a obok niego 10 kwietnia 2011 roku odsłonięty został pomnik upamiętniający ofiary katastrofy pod Smoleńskiem.

W październiku 2013 roku alejki w Parku Miejskim zostały nazwane oraz otrzymały tabliczki ze swoimi nazwami[6][4]:

  • Aleja Kaganków,
  • Aleja Skarbka,
  • Aleja Pod Wieżę,
  • Aleja Dobrego Urobku,
  • Aleja Karbidek,
  • Aleja Sztygarów,
  • Skrót Gwarków,
  • Promenada.

W 2016 park został wpisany do rejestru zabytków.

Obiekt UNESCO[edytuj | edytuj kod]

Park Miejski w Tarnowskich Górach jako przykład rekultywacji terenów pogórniczych był jednym z obiektów zgłoszonych przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego na wniosek Stowarzyszenia Miłośników Ziemi Tarnogórskiej do wpisu na listę światowego dziedzictwa UNESCO[7][8].

Wpisu na listę dokonano podczas 41. sesji Komitetu Światowego Dziedzictwa w Krakowie 9 lipca 2017[9][10].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Rejestr zabytków nieruchomych – województwo śląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023.
  2. Der Stadtpark in Tarnowitz, O.-S. (niem.). W: "Die Gartenwelt", Jg. XXI, Nr. 22, 1917, s. 253.
  3. Informacja o śmierci ks. Franciszka Kokota †26.02.1908: „Schlesisches Pastoralblatt”, Jg. XXIX, No. 5, Breslau, 1 März 1908, s. 48 (Schlesisches Pastoralblatt. 1908. [dostęp 2017-11-05]. (niem.).).
  4. a b c R. Bednarczyk, Na warpiach. Park miejski i cmentarze w Tarnowskich Górach. Tarnowskie Góry 2018, s. 9–15.
  5. Der Ehrenfriedhof im Stadtpark zu Tarnowitz, O.-S. (niem.). W: „Die Gartenwelt”, Jg. XXIII, Nr. 32, 1919, s. 254.
  6. Mamy parkowy GPS. archiwum.tarnowskiegory.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-07)]..
  7. Śląskie. Wniosek w sprawie tarnogórskich podziemi trafił do UNESCO [online], Wyborcza.pl, 2 lutego 2016 [dostęp 2016-02-02] [zarchiwizowane z adresu 2016-02-02] (pol.).
  8. Paweł Pawlik, Tarnowskie Góry na liście UNESCO? Rząd złożył wniosek [online], Onet.pl, 2 lutego 2016 [dostęp 2016-02-02] [zarchiwizowane z adresu 2016-02-03] (pol.).
  9. Anna Malinowska: Mamy to! Tarnowskie Góry trafiły na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. [w:] gazeta.pl [on-line]. Agora, 2017-07-09. [dostęp 2017-07-09]. (pol.).
  10. Grzegorz Rudnicki, Tarnowskie Góry w UNESCO! Co jest na liście światowego dziedzictwa? LISTA 28 MIEJSC + ZDJĘCIA [online], Express Bydgoski [dostęp 2017-07-10] (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]