Park Narodowy Góry Cooka
Góra Cooka i Lodowiec Hookera | |
park narodowy | |
Państwo | |
---|---|
Położenie | |
Data utworzenia |
1953 |
Powierzchnia |
707 km² |
Położenie na mapie Nowej Zelandii | |
43°35′40,668″S 170°15′38,412″E/-43,594630 170,260670 | |
Strona internetowa |
Park Narodowy Góry Cooka (ang. Aoraki/Mount Cook National Park) – jeden z czternastu parków narodowych w Nowej Zelandii. Zlokalizowany jest w centralnej części Wyspy Południowej w Alpach Południowych i zajmuje powierzchnię 707 km². Został utworzony w 1953 roku. Tak jak pozostałe parki narodowe w Nowej Zelandii, jest zarządzany przez Department of Conservation. Należy do grupy Te Wāhipounamu – czterech nowozelandzkich parków narodowych wpisanych razem na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Geografia[edytuj | edytuj kod]
Na terenie parku znajduje się 19 szczytów o wysokości przekraczającej 3000 m n.p.m., w tym Góra Cooka, najwyższy szczyt Nowej Zelandii, od którego pochodzi nazwa parku. 40% powierzchni parku zajmują lodowce, wśród nich Lodowiec Tasmana, który jest największym powierzchnią i najdłuższym lodowcem Nowej Zelandii[1].
Flora[edytuj | edytuj kod]
W parku właściwie nie występują lasy, jest natomiast bogaty w roślinność alpejską. Można tu spotkać ponad 300 gatunków roślin, w tym kilka gatunków jaskrów. Najbardziej znany z nich to Ranunculus lyalli, największy gatunek jaskra na świecie. W języku angielskim poprawna nazwa to Mount Cook Buttercup lub Mountain Buttercup (czyli jaskier Góry Cooka), jednak czasem niepoprawnie nazywany jest Mount Cook Lily (czyli lilia Góry Cooka).
Fauna[edytuj | edytuj kod]
Na terenie parku występuje około 40 gatunków ptaków, w tym rzadka papuga kea i sokół nowozelandzki. Oprócz tego, można spotkać wiele gatunków owadów (ważki, motyle, ćmy) oraz rzadko występujące gekony z gatunku Naultinus gemmeus[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ New Zealand Tourism Guide. Przewodnik po Nowej Zelandii. [Dostęp 27 listopada 2009].
- ↑ Department of Conservation. [Dostęp 27 listopada 2009].