Park Władysława Jagiełły w Bydgoszczy

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez MalarzBOT (dyskusja | edycje) o 10:24, 11 mar 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Park Władysława Jagiełły
Ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Bydgoszcz

Dzielnica

Śródmieście

Powierzchnia

0,5 ha

Data założenia

1844 r.

Położenie na mapie Bydgoszczy
Mapa konturowa Bydgoszczy, w centrum znajduje się punkt z opisem „Park Władysława Jagiełły”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Park Władysława Jagiełły”
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Park Władysława Jagiełły”
Ziemia53°07′21″N 18°00′41″E/53,122500 18,011389
Multimedia w Wikimedia Commons
Budynek Domu Technika NOT

Park Władysława Jagiełły – park-ogród miejski w Bydgoszczy.

Lokalizacja

Park jest położony między ulicami: Jagiellońską i Uroczą. Od północy przylega do parku Ludowego, a od południa do rzeki Brdy. Zajmowany obszar wynosi obecnie 50x100 m i jest mniejszy, niż przed wojną z powodu zabudowy Budynkiem Domu Technika NOT.

Historia

Park został założony w 1844 roku na terenie o powierzchni 0,7 ha. Nazywał się Park Miejski (niem. Stadt Park))[1]. Wejście główne znajdowało się od ulicy Jagiellońskiej. Ogród łączył się z dużym trawnikiem przylegającym do rzeki Brdy. W początkach XX wieku wytyczono ulicę Kowalską, a park od Brdy ogrodzono niską zabudową[1].

Generalna przebudowa parku odbyła się w latach 1929-1930. Od ulicy Jagiellońskiej zbudowano granitowe ogrodzenie i trejażowe wejście obrośnięte różą pnącą oraz wykonano drugie wejście od strony ulicy Uroczej[1]. Główną atrakcją parku, który nazwano imieniem Władysława Jagiełły była położona w niecce duża fontanna z brodzikiem. Wokół fontanny urządzono drogę, plażę i naprzemienne pasy: trawy, krzewów i żywopłotu. Na pozostałym obszarze urządzono szpalery drzew, dróżki, rabaty i dywany kwietne. W roku 1939 zadrzewienie od ulicy Jagiellońskiej było tak gęste, że z środka parku nie było widać ulicy[1]. Park wykonano w formie ogrodu różanego, ze wszystkimi odmianami tej rośliny, rozpiętymi na stożkach, trejażach i rabatach. Alejki wykonano w formie kół, powiększających się na kolejnych stopniach ogrodu[1]. Tuż przed wybuchem II wojny światowej w parku rosło 45 gatunków drzew i krzewów między innymi: daglezja zielona, świerk, świerk srebrzysty, dęby, kasztanowce, wiązy, platany, klony, klony jawory, topole czarne - piramidalne, jarząb szwedzki, jarząb brekinia[1].

W latach 1972-1974 r. w południowej części parku wybudowano Bydgoski Dom Technika NOT według projektu arch. Stefana Klajbora[2]. Z kolei w latach 1973-1975 w części wschodniej powstał biurowiec. Pozostałą część terenu zagospodarowano w formie skweru, a pośrodku wybudowano fontannę, która spełniała także rolę basenu otwartego. Park wzbogacono rzeźbami ogrodowymi[3].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f Kuczma Rajmund: Zieleń w dawnej Bydgoszczy. Instytut Wydawniczy „Świadectwo”. Bydgoszcz 1995
  2. ↑ Kalendarz Bydgoski 2006, str.98-100
  3. ↑ Umiński, Janusz: Bydgoszcz. Przewodnik, Regionalny Oddział PTTK „Szlak Brdy” Bydgoszcz 1996

Zobacz też

Bibliografia

  • Kuczma Rajmund. Zieleń w dawnej Bydgoszczy. Instytut Wydawniczy „Świadectwo”. Bydgoszcz 1995
  • Umiński, Janusz: Bydgoszcz. Przewodnik, Regionalny Oddział PTTK „Szlak Brdy” Bydgoszcz 1996
Parki w Bydgoszczy
założone do 1815
założone 1815-1920
założone 1920-1945
założone 1945-1990
założone po 1990
zobacz też

Herb Bydgoszczy

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Park_Władysława_Jagiełły_w_Bydgoszczy&oldid=52788878”