Patańdźali

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Patańdźali
dewanagari पतञ्जलि, transliteracja Patañjāli, ang. Patanjali
Ilustracja
Patańdźali jako inkarnacja Śeszy
Data urodzenia

ok. II w. p.n.e

Data śmierci

ok. II w. p.n.e

Zawód, zajęcie

filozof jogin, gramatyk

Narodowość

indyjska

Patandźali (dewanagari पतञ्जलि, transliteracja Patañjāli, ang. Patanjali) – indyjski filozof z ok. II w. p.n.e., jogin, gramatyk sanskrytu, autor jednego z najważniejszych traktatów na temat jogi, jakim są Jogasutry (Yogasūtra), a także prawdopodobnie Mahābhāṣyi, wielkiego komentarza do gramatyki Paniniego Aṣṭādhyāyī. Hinduska tradycja uważa go za inkarnację Śeszy[1] i przypisuje mu dzieło zapoczątkowania systemu jogi.

Na język polski Jogasutry przełożył z oryginału Leon Cyboran (PWN Warszawa 1986, wyd. 2: 2014).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Tradycje śiwaickie. W: Marzenna Czerniak-Drożdżowicz: Studia nad pańćaratrą. Tradycja i współczesność. Wyd. 1. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2008, s. 24. ISBN 978-83-233-2645-8.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]