Patrick E. Haggerty

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Patrick E. Haggerty
Data i miejsce urodzenia

17 marca 1914
Harvey

Data i miejsce śmierci

1 października 1980
Dallas

Zawód, zajęcie

inżynier

Patrick E. Haggerty (ur. 17 marca 1914 w Harvey, zm. 1 października 1980 w Dallas) − amerykański inżynier i przedsiębiorca, pomysłodawca zastosowania tranzystorów w budowie radia.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Patrick Eugene Haggerty[1] urodził się 17 marca 1914 roku w Harvey w Północnej Dakocie jako syn Michaela Eugene'a i Lillian z d. Evenson[2]. Jego ojciec był telegrafistą kolejowym[3]. W 1931 roku ukończył liceum w rodzinnym Harvey[4], po czym otrzymał stypendium[2] i studiował inżynierię elektryczną na Marquette University, gdzie w 1936 roku uzyskał tytuł licencjata. W czasie nauki dorabiał w Badger Carton Company w Milwaukee, a po uzyskaniu dyplomu został w firmie jako menadżer. W 1942 roku został porucznikiem rezerwy w Biurze Aeronautyki Marynarki Wojennej USA i kierował działem produkcji elektronicznej na potrzeby militarne[3].

W listopadzie 1945 roku dołączył do zajmującej się poszukiwaniami ropy Geophysical Service Incorporated w Teksasie jako jeden z dyrektorów. Jego wiara w możliwości rozwoju elektroniki i jej znaczenia w świecie pozwoliły przekształcić podległy mu wydział w jedną z wiodących firm w dziedzinie elektroniki. W 1951 roku GSI zmieniło nazwę na Texas Instruments, a Haggerty został wiceprezesem i dyrektorem firmy, w 1958 roku został prezesem, a w 1966 członkiem rady nadzorczej[3]. Heggerty zrezygnował z członkostwa w radzie po przejściu na emeryturę w 1976 roku[1], ale został wówczas generalnym dyrektorem i był nim do roku 1980[3].

Pod jego wpływem Texas Instruments rozpoczęło działalność w branży półprzewodników, produkując na licencji Western Electric tranzystory. Firma wprowadziła na rynek pierwszy komercyjnie dostępny tranzystor krzemowy (1954)[3] i pierwsze tranzystory germanowe (1953)[2]. Haggerty wpadł na pomysł wykorzystania tranzystorów do produkcji przenośnego radia i doprowadził do zakupu prawa do komercyjnego wykorzystania tranzystorów. Do zaprojektowania radia zawarł natomiast w maju 1954 roku umowę z firmą I.D.E.A Joe Weavera i Johna Piesa[5]. Dzięki niemu TI rozpoczęło w grudniu tego samego roku sprzedaż pierwszego kieszonkowego radia[2]. W 1958 roku firma opracowała pierwszy układ scalony[2].

Haggarty był członkiem National Academy of Engineering, a w 1967 roku laureatem Electronic Industries Association Medal of Honor[3]. Otrzymał także doktorat honoric causa od Marquette University, St. Mary's University, Polytechnic Institute of Brooklyn, University of Dallas, North Dakota State University, Rensselaer Polytechnic Institute i University of Notre Dame[4]. Zasiadał w rządowych ciałach: Defense Science Board i National Commission on Technology, Automation, and Economic Progress[3].

W wolnym czasie żeglował[3], od 26 lutego 1938 roku żonaty z Beatrice Menne Haggerty. Para miała pięcioro dzieci[2].

Zmarł 1 października 1980 roku w Dallas[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Patrick Eugene Haggerty. Find A Grave, 2009-04-17. [dostęp 2014-08-30]. (ang.).
  2. a b c d e f HAGGERTY, PATRICK EUGENE. Texas State Historical Association. [dostęp 2014-08-30]. (ang.).
  3. a b c d e f g h Patrick E. Haggerty. [w:] IEEE Global History Network [on-line]. IEEE. [dostęp 2014-08-30]. (ang.).
  4. a b Patrick Eugene Haggerty. Texas Instruments Incorporated. [dostęp 2014-08-30]. (ang.).
  5. Adam Leszczyński. Jak radio wyszło z domów. „Ale historia”. 32/2014 (134), s. 5, 2014-08-11. Agora SA. (pol.).