Patrol wojskowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Patrol wojskowy
Ilustracja
Charakterystyka
Rodzaj sportu

sport zimowy

Popularność
Dyscyplina olimpijska

w 1924

Patrol wojskowyzimowa dyscyplina sportu, łącząca biegi narciarskie ze strzelectwem, pierwowzór biathlonu. Zwykle konkurencja odbywa się pomiędzy reprezentacjami krajowymi lub jednostkami wojskowymi.

Dyscyplina ta obejmuje 25km (15km u kobiet) biegu na nartach oraz strzelanie. Drużyna składa się z 4 zawodników. Całkowita wysokość podbiegu musi wynosić od 500 do 1200 metrów (300 do 700 u kobiet). Początkowo w skład drużyny wchodził jeden oficer, jeden podoficer i dwóch szeregowych. Oficer był uzbrojony w pistolet i nie brał udziału w strzelaniu. Wszyscy pozostali nieśli ze sobą plecaki o wadze co najmniej 24 kilogramów oraz strzelali ze strzelby. Obecnie[kiedy?] nie używa się plecaków oraz wprowadzono karabiny małokalibrowe podobne do tych używanych w biathlonie. Ponadto lider drużyny nie posiada żadnej broni.

Patrol wojskowy został rozegrany jako oficjalna dyscyplina na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich w 1924 roku, poza tym w latach 1928, 1936 i 1948 został zaprezentowany jako dyscyplina pokazowa.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]