Paul Augustin Mayer

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Paul Augustin Mayer
Kardynał prezbiter
ilustracja
Herb duchownego Congregavit nos in unum Christi amor
Zgromadziła nas w jedno miłość Chrystusa
Kraj działania

Niemcy

Data i miejsce urodzenia

23 maja 1911
Altötting

Data i miejsce śmierci

30 kwietnia 2010
Rzym

Prefekt Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów
Okres sprawowania

1985 (od 1984 proprefekt)-1988

Przewodniczący Papieskiej Komisji Ecclesia Dei
Okres sprawowania

1988-1991

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

benedyktyni

Prezbiterat

25 sierpnia 1935

Nominacja biskupia

6 stycznia 1972

Sakra biskupia

13 lutego 1972

Kreacja kardynalska

25 maja 1985
Jan Paweł II

Kościół tytularny

Sant'Anselmo all'Aventino

Odznaczenia
Krzyż Wielki Orderu Zasługi RFN
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

13 lutego 1972

Konsekrator

Paweł VI

Współkonsekratorzy

Bernardus Johannes Alfrink
William Conway

Paul Augustin Mayer (ur. 23 maja 1911 w Altötting, zm. 30 kwietnia 2010 w Rzymie), niemiecki duchowny katolicki, wysoki urzędnik Kurii Rzymskiej, kardynał.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Wstąpił do zakonu benedyktynów (OSB) w opactwie Św. Michała w Metten, w 1931 złożył śluby zakonne (przyjął wówczas imię Augustin). Studiował na Uniwersytecie w Salzburgu, potem w Papieskim Rzymskim Athenaeum San Anselmo. Święcenia kapłańskie przyjął 25 sierpnia 1935. W latach 1937–1939 był nauczycielem w opactwie w Metten, potem (do 1966) wykładał w Athenaeum San Anselmo, gdzie pełnił także funkcję rektora; prowadził w Rzymie działalność duszpasterską, współpracował między innymi z Misyjnym Stowarzyszeniem Kobiet. Był wizytatorem seminariów szwajcarskich. W latach 1960–1962 był sekretarzem Komisji Przygotowawczej Soboru Watykańskiego II, potem sekretarzem soborowej i posoborowej komisji ds. szkół katolickich i kształcenia księży. W 1965 został mianowany delegatem kościelnym do spraw ruchu Focolari. Od 1966 do 1971 był opatem w Metten.

We wrześniu 1971 objął funkcję sekretarza watykańskiej Kongregacji Instytutów Zakonnych i Świeckich. W styczniu 1972 został mianowany arcybiskupem tytularnym Satrianum, sakry udzielił mu 13 lutego 1972 w Watykanie papież Paweł VI. 8 kwietnia 1984 objął stanowiska proprefekta dwóch kongregacji – Kongregacji Sakramentów i Kongregacji Kultu Bożego. 25 maja 1985 Jan Paweł II wyniósł go do godności kardynalskiej, z diakonią Sant'Anselmo all'Aventino; po nominacji kardynalskiej arcybiskup Mayer został pełnoprawnym prefektem obu kongregacji. Brał udział w sesjach Światowego Synodu Biskupów w Watykanie.

W ostatnich dniach pełnienia przez niego funkcji prefekta kongregacje połączono, tworząc w czerwcu 1988 Kongregację Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów; na początku lipca 1988 kardynał Mayer stanął na czele Papieskiej Komisji Ecclesia Dei. Z funkcji prezydenta tego organu zrezygnował w lipcu 1991. W maju 1991 ukończył 80 lat i utracił prawo udziału w konklawe; w styczniu 1996 został promowany do rangi kardynała-prezbitera, utrzymując swoją dotychczasową diakonię na zasadzie pro hac vice. 12 grudnia 2007 po śmierci kardynała Alfonsa Sticklera został najstarszym żyjącym kardynałem[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Działalność Stolicy Apostolskiej. „L’Osservatore Romano”. 7(324), s. 64, 2010. Giovanni Maria Vian – redaktor naczelny. ISSN 1122-7249. (pol.). 

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]