Paul Kalkbrenner

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Paul Kalkbrenner
Ilustracja
Paul Kalkbrenner, 2018
Data i miejsce urodzenia

1977
Lipsk

Gatunki

Techno, Electronica, Minimal, House, Tech House, Indie Dance / Nu Disco, Progressive House, Pop / Rock, Deep House

Zawód

Muzyk, Aktor

Aktywność

od 1999

Wydawnictwo

BPitch Control

Współpracownicy
2raumwohnung, Ellen Allien, Fritz Kalkbrenner
Strona internetowa

Paul Kalkbrenner (wym. /paʊl ˈkalkbrɛnɐ/; ur. w 1977 w Lipsku)[1] – niemiecki muzyk sceny elektronicznej oraz aktor.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Kalkbrenner urodził się w 1977 roku w Lipsku w Niemieckiej Republice Demokratycznej. Jest synem dziennikarzy Jörna Kalkbrennera i Carly Eisel, wnukiem malarza Fritza Eisela[2]. Ma młodszego brata Fritza. Kalkbrenner dorastał w Berlinie Wschodnim[3].

Wczesne lata 90. i przypadające na ten okres pierwsze doświadczenia muzyczne w legendarnych klubach E-Werk, Planet i Whale ukształtowały muzyczny światopogląd Paula.

Od 1999 współpracował z należącą do Ellen Allien oficyną wydawniczą BPitch Control. W tym samym roku powstała jego pierwsza EP-ka „Friedrichshain”. Później przyszła kolej na następne dokonania, w tym dwa albumy: „Superimpose” oraz „Time”. Oba wydane w 2001. Trzy lata później ukazał się kolejny album Kalkbrennera – „Self”, który zapoczątkował nowy etap twórczy.

Trzeci „longplay” skonstruowany został niczym soundtrack do filmu, który nigdy nie powstał. W 2005 powstał utwór „Gebrünn Gebrünn”, który stał się hitem.

W 2008 Hannes Stöhr, niemiecki reżyser i wielbiciel muzyki Kalkbrennera, zaproponował mu kooperację przy filmie „Berlin Calling”, który miał być opowieścią o berlińskiej scenie techno. W trakcie pracy okazało się, że Paul nie tylko jest wymarzonym twórcą ścieżki dźwiękowej, ale też idealnie nadaje się do zagrania głównej roli. Kalkbrenner zadebiutował jako aktor wcielając się w postać DJ Ickarusa. W jednym z numerów, pt. „Sky and Sand”, który został skomponowany na potrzeby filmu i stał się przebojem, usłyszeć można wokalne możliwości brata Paula, Fritza Kalkbrennera.

W 2009 po dekadzie działalności postanowił rozstać się z oficyną BPitch Control i od tego czasu samodzielnie steruje swoją karierą. W 2010 wydał DVD/Blu-ray „2010 – A Live Documentary”. DVD jest podsumowaniem solowej trasy koncertowej.

W czerwcu 2011 Kalkbrenner wydał kolejny album autorski „Icke Wieder”. 3 sierpnia 2012 wydał swój kolejny singiel „Das Gezabel”. Piosenka pojawiła się na albumie „Guten Tag”[4], który został wydany 30 listopada tego samego roku.

30 maja 2014 powstał album „x” z remixami od Pan-Pot i Joris Voorn.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Kalkbrenner ożenił się 25 sierpnia 2012 roku z Rumunką Aną Simina Grigoriu (DJane)[5]. 20 kwietnia 2015 urodziła im się córka, Isabella Amelie[6].

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

Albumy (wybrane)[edytuj | edytuj kod]

  • 2001: Superimpose (BPitch Control)
  • 2001: Zeit (BPitch Control)
  • 2004: Self (BPitch Control)
  • 2005: Maximalive (Minimaxima)
  • 2006: Reworks (BPitch Control)
  • 2008: Berlin Calling (BPitch Control)
  • 2011: Icke wieder (Paul Kalkbrenner Musik)
  • 2012: Guten Tag (Paul Kalkbrenner Musik)
  • 2014: x (Paul Kalkbrenner Musik)
  • 2015: 7 (Sony Music)
  • 2018: Parts Of Life (Sony Music)

EPki i single[edytuj | edytuj kod]

  • 1999: Paul dB+ – Friedrichshain (BPitch Control)
  • 1999: Paul dB+ – Largesse EP (Synaptic Waves)
  • 2000: Paul dB+ – Gigahertz (Cadeaux)
  • 2000: Paul dB+ – Largesse Plus EP (Synaptic Waves)
  • 2000: Paul Kalkbrenner – dB+ (BPitch Control)
  • 2001: Grenade – Performance Mode (Cadeaux)
  • 2001: Paul Kalkbrenner – Chrono (BPitch Control)
  • 2002: Paul Kalkbrenner – Brennt (BPitch Control)
  • 2003: Paul Kalkbrenner – F.FWD (BPitch Control)
  • 2003: Paul Kalkbrenner – Steinbeißer (BPitch Control)
  • 2004: Paul Kalkbrenner – Press On (BPitch Control)
  • 2005: Expander & Kalkito – Heinzens Weinsenz Schweinzens! (Soniculture Portugal)
  • 2005: Paul Kalkbrenner – Tatü-Tata (BPitch Control)
  • 2006: Paul Kalkbrenner – Keule (BPitch Control)
  • 2007: Paul Kalkbrenner – Altes Kamuffel (BPitch Control)
  • 2008: Paul Kalkbrenner – Bingo Bongo (BPitch Control)
  • 2009: Paul & Fritz Kalkbrenner – Sky and Sand (BPitch Control)
  • 2009: Paul Kalkbrenner – Berlin Calling Vol. 1 (BPitch Control)
  • 2009: Paul Kalkbrenner – Berlin Calling Vol. 2 (BPitch Control)
  • 2011: Paul Kalkbrenner – Böxig Leise (Paul Kalkbrenner Musik)
  • 2011: Paul Kalkbrenner – Jestrüpp (Paul Kalkbrenner Musik)
  • 2012: Paul Kalkbrenner – Das Gezabel (Paul Kalkbrenner Musik)
  • 2012: Paul Kalkbrenner – Der Stabsvörnern (Paul Kalkbrenner Musik)
  • 2013: Paul Kalkbrenner – Der Buhold (Paul Kalkbrenner Musik)
  • 2015: Paul Kalkbrenner – Cloud Rider
  • 2015: Paul Kalkbrenner – „Feed Your Head” – złota płyta w Polsce[7]
  • 2015: Paul Kalkbrenner – Mothertrucker
  • 2016: Paul Kalkbrenner – (Let Me Hear You) Scream
  • 2019: Paul Kalkbrenner – „No Goodbye” – platynowa płyta w Polsce[8]
  • 2020: Paul Kalkbrenner – Parachute
  • 2023: Paul Kalkbrenner – Schwer

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

  • 2008: Berlin Calling – DJ Ickarus
  • 2010: Paul Kalkbrenner 2010 – A Live Documentary

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Überlebenskampf im Schnee – Kultur – Berliner Morgenpost [online], www.morgenpost.de [dostęp 2017-11-25] (niem.).
  2. Karim Saab: Techno und DDR-Propaganda. www.maz-online.de. [dostęp 2015-05-09]. (niem.).
  3. Interview with Paul Kalkbrenner. www.partysan.net. [dostęp 2015-05-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-18)]. (ang.).
  4. Paul Kalkbrenners neues Album „Guten Tag”. raveline.de. [dostęp 2012-10-17]. (niem.).
  5. Paul Kalkbrenner heiratet seine schöne Simina. promiflash.de. [dostęp 2012-08-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-27)]. (niem.).
  6. Welcome to the world Isabella Amelie Kalkbrenner!!!. facebook.com. [dostęp 2015-04-20]. (niem.).
  7. Złote płyty CD przyznane w 2022 roku [online], ZPAV [dostęp 2023-01-04].
  8. Oficjalna Lista Wyróżnień – platynowe płyty [online], OLiS [dostęp 2024-03-25].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]