Paul von Eltz-Rübenach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Paul Freiherr von Eltz-Rübenach
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

9 lutego 1875
Wahn am Rhein

Data i miejsce śmierci

25 sierpnia 1943
Linz am Rhein

Minister poczty i transportu
Okres

od 1932
do 1937

Przynależność polityczna

NSDAP

Odznaczenia
Odznaka Złota Partii (III Rzesza)

Paul Freiherr von Eltz-Rübenach (ur. 9 lutego 1875 w Wahn am Rhein, zm. 25 sierpnia 1943 w Linz am Rhein) – niemiecki polityk, w latach 1932–1937 minister transportu i poczty, baron.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w średniowiecznym pałacu w Wahn, od 1820 należącym do rodziny Eltz-Rübenach. Był synem emerytowanego kapitana i właściciela ordynacji rodowej barona Cuno von Eltz-Rübenacha i jego żony hrabiny Hugoliny von Eltz. Uczył się w humanistycznym gimnazjum w Siegburgu, w którym w 1894 roku zdał maturę, studiował budowę maszyn na politechnikach w Akwizgranie i Berlinie-Charlottenburgu. Po rocznej praktyce w kolejowych warsztatach podległych dyrekcji kolei w Kolonii, od 1903 roku kształcił się na budowniczego rządowego w dyrekcji kolei w Münsterze. Od 1909 roku był zatrudniony w dyrekcji generalnej kolei w Berlinie. Od 1911 do 1914 pracował jako doradca techniczny w niemieckim konsulacie generalnym w Nowym Jorku.

Podczas I wojny światowej, najpierw, na przełomie 1916 i 1917 r. reorganizował bułgarskie koleje, a od 1917 roku pracował w sztabie kolei frontowych.

Po wojnie zaangażował się w rozwój kolei i transportu. W lipcu 1924 został mianowany prezydentem dyrekcji Kolei Rzeszy w Karlsruhe. W dniu 1 czerwca 1932 roku został powołany przez Franza von Papena na ministra transportu i poczty. Piastował to stanowisko również w rządzie Kurta von Schleichera i po przejęciu władzy przez nazistów.

Ze względu na swoje katolickie przekonania zachowywał dystans do NSDAP i jej przywódców. Gdy na posiedzeniu rządu w dniu 30 stycznia 1937 skrytykował nadużycia władz wobec Kościoła katolickiego, a następnie oddał Złotą odznakę NSDAP, został zdymisjonowany i później był inwigilowany przez gestapo. Na krótko odebrano mu emeryturę, gdy jego żona odmówiła przyjęcia Krzyża Matki.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Reichshandbuch der Deutschen Gesellschaft, Band 1, Berlin 1930, S. 391.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]