Paweł Sapieha (1781–1855)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Paweł Sapieha (1781-1855))
Paweł Sapieha
Herb
Lis
Rodzina

Sapiehowie herbu Lis

Data urodzenia

1781

Data i miejsce śmierci

2 stycznia 1855
Warszawa

Ojciec

Franciszek Ksawery Sapieha

Matka

Teresa Suffczyńska

Żona

Pelagia Róża Potocka

Dzieci

Ksawery Franciszek
Leon

Odznaczenia
Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)

Paweł Sapieha herbu Lis (ur. 1781, zm. 2 stycznia 1855) – wojskowy polski, radca Rady Departamentowej departamentu warszawskiego Księstwa Warszawskiego z powiatu warszawskiego w 1811 roku[1].

Był synem Franciszka Ksawerego (wojewody smoleńskiego) i Teresy z Suffczyńskich. Kawaler maltański, służył w armii francuskiej, gdzie w 1807 otrzymał stopień podpułkownika. Przez pewien czas pozostawał w sztabie księcia Józefa Poniatowskiego. W 1849 roku mianowany marszałkiem szlachty guberni augustowskiej[2].

Od 1808 należał do loży masońskiej Braci Polaków Zjednoczonych. W kwietniu 1809 został odznaczony orderem Legii Honorowej.

W 1806 poślubił Pelagię Różę z Potockich, córkę Szczęsnego Potockiego, rozwiedzioną z Franciszkiem Sapiehą, generałem artylerii litewskiej. Pelagia wniosła mu do majątku dobra Wysokie Litewskie. Miał dwóch synów (Ksawerego i Leona). Siostra żony Idalia wyszła za mąż za brata Pawła Sapiehy, Mikołaja.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Kalendarzyk Polityczny Piiarski na Rok ..., 1811, Warszawa 1811, s. 205.
  2. Tomasz Demidowicz, Reforma szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1861, w: Czasopismo Prawno-Historyczne, Tom LXII – 2010 – Zeszyt 2, s. 160.