Paweł Wszołek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Paweł Wszołek
ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Paweł Marek Wszołek

Data i miejsce urodzenia

30 kwietnia 1992
Tczew

Wzrost

186 cm

Pozycja

pomocnik

Informacje klubowe
Klub

Legia Warszawa

Numer w klubie

13

Kariera juniorska
Lata Klub
2001–2004 Wisła Tczew
2004–2005 Lechia Gdańsk
2005–2009 Wisła Tczew
2009–2010 Polonia Warszawa
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2010–2013 Polonia Warszawa 60 (9)
2013–2016 UC Sampdoria 27 (1)
2015–2016 → Hellas Verona (wyp.) 26 (0)
2016–2017 Hellas Verona 0 (0)
2016–2017 → Queens Park Rangers (wyp.) 29 (3)
2017–2019 Queens Park Rangers 74 (6)
2019–2021 Legia Warszawa 43 (9)
2021–2022 1. FC Union Berlin 0 (0)
2022 → Legia Warszawa (wyp.) 14 (6)
2022– Legia Warszawa 64 (16)
W sumie: 337 (50)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2010–2011  Polska U-19 8 (0)
2011–2012  Polska U-20 4 (1)
2011–2014  Polska U-21 11 (2)
2012–  Polska 14 (2)
W sumie: 37 (5)
  1. ↑ Aktualne na: 20 grudnia 2023. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. ↑ Aktualne na: 15 października 2023.
Multimedia w Wikimedia Commons

Paweł Marek Wszołek (ur. 30 kwietnia 1992 w Tczewie) – polski piłkarz występujący na pozycji pomocnika w polskim klubie Legia Warszawa oraz w reprezentacji Polski.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Karierę zaczął w drużynie młodzieżowej Wisły Tczew, której barwy reprezentował do 2009, z roczną przerwą na grę w Lechii Gdańsk. Przed sezonem 2009/2010 został zawodnikiem Polonii Warszawa. Początkowo występował w zespole Młodej Ekstraklasy, jednak po roku udało mu się przebić do pierwszej drużyny. 13 listopada 2010 Wszołek zadebiutował w Ekstraklasie podczas wygranego 3:1 meczu z Ruchem Chorzów[1]. 21 września 2011 zdobył swoją pierwszą bramkę dla Polonii podczas wygranego 4:0 meczu Pucharu Polski z Ruchem Radzionków[2]. 12 marca 2012 w wygranym 4:1 meczu z Jagiellonią Białystok Wszołek zdobył debiutanckiego gola w Ekstraklasie[3].

6 czerwca 2013 rozwiązał kontrakt z Polonią[4]. Na początku lipca 2013 podpisał kontrakt z włoską Sampdorią[5][6]. 21 września 2013 w spotkaniu z Cagliari Calcio zadebiutował w nowym klubie, w Serie A, zaś 11 maja 2014, w meczu z SSC Napoli, zdobył swoją debiutancką bramkę na włoskich boiskach. 31 sierpnia 2015 został wypożyczony na rok do Hellas Werony. W nowym klubie debiutował 27 września w meczu z S.S. Lazio. W sezonie 2015/2016 wystąpił w 26 ligowych meczach Verony, w których zaliczył 6 asyst. Nie zdołał jednak zapobiec spadku drużyny z Serie A. 22 czerwca 2016 został wykupiony z Sampdorii przez Hellas Veronę[7]. 31 sierpnia 2016 został wypożyczony na rok z opcją pierwokupu do angielskiego klubu Queens Park Rangers[8]. W Championship zadebiutował 13 września 2016 w meczu z Newcastle[9], zaś 15 października 2016 otwierając wynik zremisowanego 1:1 ligowego meczu z Reading, strzelił swoją pierwszą bramkę w nowym klubie[10]. 19 września 2019 roku podpisał dwuletni kontrakt z Legią Warszawa[11]. 27 października 2019 w meczu Ekstraklasy z Wisłą Kraków wygranym przez warszawski zespół 7:0 strzelił pierwszą bramkę dla klubu[12]. 1 lipca 2021 został piłkarzem niemieckiego klubu 1. FC Union Berlin[13]. Jedyne spotkanie rozegrał 27 października 2021 przeciwko Waldhof Mannheim w 2. rundzie Pucharu Niemiec. W styczniu 2022 został wypożyczony do Legii Warszawa[14]. 7 lipca tego samego roku postanowił rozwiązać kontrakt z Unionem i podpisał trzyletni kontrakt z Legią[15]. 24 lutego 2023 strzelił gola w swoim 100. występie dla stołecznego klubu, który zremisował 2:2 mecz z Widzewem Łódź[16].

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

12 października 2012 zadebiutował w reprezentacji Polski w wygranym 1:0 meczu towarzyskim z reprezentacją Republiki Południowej Afryki. 11 marca 2016, po dwóch latach przerwy, został powołany przez selekcjonera Adama Nawałkę na towarzyskie spotkania z Serbią i Finlandią[17]. Zawodnik wystąpił 26 marca 2016 w spotkaniu z Finlandią we Wrocławiu i zdobył dwie, debiutanckie bramki. Ostatecznie mecz zakończył się zwycięstwem reprezentacji Polski 5:0[18]. 12 maja 2016 znalazł się w szerokiej kadrze Polski przygotowującej się do Mistrzostw Europy we Francji[19]. W dalszej walce o wyjazd na turniej przeszkodziła mu jednak kontuzja (złamana kość promieniowa lewej ręki z przemieszczeniem), której doznał 19 maja 2016 podczas zgrupowania regeneracyjnego w Juracie. Uraz wykluczył go z gry na 3 miesiące[20]. 3 września 2023 selekcjoner Fernando Santos powołał go na mecze eliminacji Mistrzostw Europy 2024 przeciwko Wyspom Owczym i Albanii[21].

Statystyki[edytuj | edytuj kod]

Klubowe[edytuj | edytuj kod]

(aktualne na dzień 17 marca 2024)[22]
Klub Sezon Liga Liga Puchar kraju Puchar ligi Europa[a] Inne[b] Suma
Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki
Polonia Warszawa 2010/11 Ekstraklasa 7 0 – – – – 7 0
2011/12 Ekstraklasa 26 2 2 1 – – – 28 3
2012/13 Ekstraklasa 27 7 2 3 – – – 29 10
UC Sampdoria 2013/14 Serie A 19 1 2 0 – – – 21 1
2014/15 Serie A 6 0 1 0 – – – 7 0
2015/16 Serie A 2 0 – – 2 0 – 4 0
Hellas Verona (wyp.) 2015/16 Serie A 26 0 1 0 – – – 27 0
Hellas Verona 2016/17 Serie B 0 0 1 0 – – – 1 0
QPR (wyp.) 2016/17 Championship 29 3 1 0 1 0 – – 31 3
Queens Park Rangers 2017/18 Championship 36 2 1 0 1 0 – – 38 2
2018/19 Championship 32 4 3 0 3 2 – – 38 6
Legia Warszawa 2019/20 Ekstraklasa 25 6 4 1 – – 1 0 25 7
2020/21 Ekstraklasa 24 3 3 1 – 3 1 1 0 31 5
1. FC Union Berlin 2021/22 Bundesliga 0 0 1 0 – – – 1 0
Legia Warszawa (wyp.) 2021/22 Ekstraklasa 14 6 1 0 – – – 15 6
Legia Warszawa 2022/23 Ekstraklasa 34 7 6 0 – – – 40 7
2023/24 Ekstraklasa 22 4 2 0 – 14 2 1 0 39 6
Ogólnie w karierze 329 39 31 6 5 2 19 3 3 0 387 50

Reprezentacyjne[edytuj | edytuj kod]

(aktualne na dzień 15 października 2023)
Reprezentacja Rok Mecze Bramki
Polska 2012 3 0
2013 3 0
2014 1 0
2016 3 2
2017 1 0
2023 3 0
Ogólnie 14 2

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Legia Warszawa[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Uwzględniono: Liga Mistrzów UEFA (w tym kwalifikacje) – 1 (0), Liga Europy UEFA (w tym kwalifikacje) – 4 (1), Liga Konferencji Europy UEFA (w tym kwalifikacje) – 14 (2).
  2. ↑ Uwzględniono grę w rezerwach Legii – 1 (0) oraz w Superpucharze Polski – 2 (0)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Ekstraklasa: Polonia W. 3-1 Ruch. 90minut.pl, 13 listopada 2010. [dostęp 2013-07-09]. (pol.).
  2. ↑ PP: Ruch R. 0-4 Polonia W.. 90minut.pl, 21 września 2011. [dostęp 2013-07-09]. (pol.).
  3. ↑ Polonia nie traci kontaktu z czołówką. 90minut.pl, 12 marca 2012. [dostęp 2013-07-09]. (pol.).
  4. ↑ Paweł Wszołek i Adam Pazio rozwiązali kontrakty z Polonią. 90minut.pl, 6 czerwca 2012. [dostęp 2013-07-09]. (pol.).
  5. ↑ ENVENUTO SAMPDORIA: PAWEL WSZOLEK E L’OCCASIONE DELLA VITA. sampdoria.it, 2013-07-09. [dostęp 2013-07-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-07-16)]. (wł.).
  6. ↑ Paweł Wszołek w Sampdorii. 90minut.pl, 9 lipca 2013. [dostęp 2013-07-09]. (pol.).
  7. ↑ Wszołek wykupiony przez Veronę [online], PrzegladSportowy.pl [dostęp 2016-06-22].
  8. ↑ QPRFC, Pawel Wszolek | A profile on QPR’s new Polish international winger [online] [dostęp 2016-08-31] [zarchiwizowane z adresu 2016-08-31].
  9. ↑ Paweł Wszołek zadebiutował w Queens Park Rangers [online] [dostęp 2016-10-16].
  10. ↑ Premierowy gol Wszołka w QPR! To jego pierwsza bramka od 2,5 roku, „PrzegladSportowy.pl” [dostęp 2016-10-16].
  11. ↑ Paweł Wszołek piłkarzem Legii. 90minut.pl. [dostęp 2019-11-28]. (pol.).
  12. ↑ Piotr Gawroński, Pierwsze gole Luquinhasa i Wszołka [online], legia.net, 27 października 2019 [dostęp 2019-10-29] (pol.).
  13. ↑ Pawel Wszolek signs in Köpenick from Legia Warsaw [online], www.fc-union-berlin.de [dostęp 2021-06-01] (ang.).
  14. ↑ Paweł Wszołek wypożyczony do Legii. legia.com, 2022-01-27. [dostęp 2022-01-28].
  15. ↑ Telewizja Polska S.A, Powrót stał się faktem. Trzeci raz byłego reprezentanta w Legii [online], sport.tvp.pl, 7 lipca 2022 [dostęp 2023-11-19] (pol.).
  16. ↑ 100. mecz Pawła Wszołka w Legii Warszawa [online], Legia Warszawa - Strona oficjalna, 25 lutego 2023 [dostęp 2023-11-19] (pol.).
  17. ↑ Nawałka wysłał powołania, Salamon wraca do kadry [online], PrzegladSportowy.pl [dostęp 2016-03-26] [zarchiwizowane z adresu 2016-04-05].
  18. ↑ Polska - Finlandia: pogrom we Wrocławiu, ta kadra zadziwia [online], Onet Sport [dostęp 2016-03-26] (pol.).
  19. ↑ Są zaskoczenia w kadrze na EURO! Nawałka powołał kilku młodych [online], PrzegladSportowy.pl [dostęp 2016-05-19] [zarchiwizowane z adresu 2016-05-17].
  20. ↑ Euro 2016. Paweł Wszołek złamał rękę. Dramat kadrowicza [online], Sport.pl [dostęp 2016-05-19] (pol.).
  21. ↑ eME: Kamil Grabara i Paweł Wszołek dodatkowo powołani do reprezentacji [online], www.90minut.pl [dostęp 2023-09-03].
  22. ↑ Pawel Wszolek - Szczegółowe podsumowanie występów [online], www.transfermarkt.pl [dostęp 2024-03-26] (pol.).
  23. ↑ Legia Warszawa mistrzem Polski! Nikt już jej tego nie zabierze! - WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl [dostęp 2021-04-28] (pol.).
  24. ↑ Maciej Ziółkowski, Legia zdobyła 20. Puchar Polski [online], legia.net, 2 maja 2023 [dostęp 2023-05-02] (pol.).
  25. ↑ Superpuchar Polski dla Legii, czekała na to 15 lat [online], Rzeczpospolita [dostęp 2023-07-16] (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Legia Warszawa – skład w sezonie 2023/2024
  • Aktualny na 11 kwietnia 2024
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Paweł_Wszołek&oldid=73279420”