Paweł Cyrus-Sobolewski

Paweł Cyrus-Sobolewski
	tytularny generał dywizji
Data i miejsce urodzenia	29 czerwca 1863 ; Osieczany
Data i miejsce śmierci	8 października 1930 ; Kraków
	Przebieg służby
Lata służby	1884-1921
Siły zbrojne	Armia Austro-Węgier, ; Wojsko Polskie
Jednostki	3 Pułk Armat Polowych; 6 Btygada Atrylerii; 11 Brygada Arytlerii
Stanowiska	dowódca
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa; wojna polsko-bolszewicka
	Odznaczenia

Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 19 sty 2018, była oparta na tej wersji.

Paweł Piotr Kajetan Cyrus-Sobolewski vel Paul Ritter Sobolewski-Cyrus von Sobolów (ur. 29 czerwca 1863 w Osieczanach, zm. 8 października 1930 w Mikulicach) – generał major Cesarskiej i Królewskiej Armii, tytularny generał dywizji Wojska Polskiego.

Życiorys

Był synem Marcelego, właściciela ziemskiego, i Konstancji z Dąmbskich. Jego starszy brat Feliks był także generałem majorem C.K. Armii. Żonaty z Anielą Ludwiką Hochberger. Miał czworo dzieci; synów Jana Kantego, Stanisława i Ludwika oraz córkę Marię.^[1]. Uczył się w Gimnazjum św. Jacka w Krakowie.

W latach 1881-1884 był słuchaczem oddziału artyleryjskiego Wojskowej Akademii Technicznej w Wiedniu. 18 sierpnia 1884 w stopniu podporucznika rozpoczął służbę czynną w artylerii. Do roku 1888 był oficerem baterii w 21 Dywizjonie Artylerii we Lwowie, a następnie oficerem w 11 Pułku Artylerii Korpuśnej. W 1891 przeniesiony został do 3 Dywizjonu Artylerii w Jarosławiu. W latach 1892-1893 był słuchaczem Wyższego Kursu Artylerii. W 1897 powrócił do 11 Pułku Artylerii Korpuśnej, w którym między innymi dowodził parkiem amunicyjnym. W 1906 skierowany został do 1 Pułku Artylerii Dywizyjnej, a następnie do 1 Pułku Artylerii Korpuśnej na stanowisko dowódcy baterii. W 1908 został wyznaczony na stanowisko dowódcy 1 Dywizjonu Artylerii Konnej. 7 czerwca 1913 objął dowództwo krakowskiego 3 Pułku Artylerii Polowej.

W czasie I wojny światowej walczył na stanowisku dowódcy 3 Pułku Artylerii Polowej (do 14 sierpnia 1915) i dowódcy Brygady Artylerii (do 1 maja 1916). 1 lipca 1917 został przeniesiony w stan spoczynku i równocześnie reaktywowany na czas wojny. W latach 1916-1918 w Okręgu Wojskowym Kraków.

1 listopada 1918 przyjęty do Wojska Polskiego i mianowany dowódcą artylerii w Krakowie. 1 kwietnia 1919 objął dowództwo VI Brygady Artylerii Frontu Cieszyńskiego. Następnie był inspektorem artylerii Armii gen. J. Hallera i dowódcą XI Brygady Artylerii na froncie bolszewickim. 2 czerwca 1920 zwolniony został ze stanowiska dowódcy XI BA i przeniesiony do Stacji Zbornej dla Oficerów w Krakowie^[2].

Od 1921 w stanie spoczynku. Dekretem L. 2728 z 12 marca 1921, w uzupełnieniu wydanego dekretu o przeniesieniu w stan spoczynku, otrzymał prawo noszenia munduru^[3].

Prezydent RP Stanisław Wojciechowski dekretem z 26 października 1923 "zatwierdził gen. bryg. Sobolewski Cyrus Paweł ur. 29.6.1863 w stopniu tytularnego generała dywizji po uprzednim sklasyfikowaniu przez Komisję Weryfikacyjną do przeniesienia w stan spoczynku i przyznaniu mu tego stopnia w myśl Ustawy Sejmowej z dnia 2 VIII 1919 r. o ustaleniu starszeństwa i nadaniu stopni oficerskich"^[4].

Po przeniesieniu w stan spoczynku osiadł w Krakowie. 8 października 1930 zmarł w Mikulicach w pow. przeworskim (według innego źródła w Krakowie^[5]). Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

Awanse

podporucznik (Leutnant) – 1884
porucznik (Oberleutnant) – 1890
kapitan (Hauptmann II kl.) – 1897
kapitan (Hauptmann I kl.) – 1901
major (Major) – 1908
podpułkownik (Oberstleutnant) – 1 listopada 1911
pułkownik (Oberst) – 1 sierpnia 1914
generał major (Generalmajor) – 5 stycznia 1918 ze starszeństwem z 1 listopada 1917
generał podporucznik – zatwierdzony w Wojsku Polskim
tytularny generał dywizji – 26 października 1923 ze starszeństwem z 1 czerwca 1919

Odznaczenia

Przypisy

↑ Dane biograficzne i zdjęcia na stronie Sejmu Wielkiego
↑ Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 23 z 23.06.1920 r.
↑ Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 13 z 02.04.1921 r.
↑ Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 70 z 07.11.1923 r.
↑ Zmarli. „Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych”, s. 203, Nr 4 z 18 kwietnia 1931. Ministerstwo Spraw Wojskowych.

Bibliografia

T. Kryska-Karski, S. Żurakowski, Generałowie Polski Niepodległej, Editions Spotkania, Warszawa 1991
H. P. Kosk, Generalicja polska, t. 2, Oficyna Wydawnicza "Ajaks", Pruszków 2001
Piotr Stawecki, Słownik biograficzny generałów Wojska Polskiego 1918-1939, Warszawa 1994, s. 311, ISBN 83-11-08262-6
Jan Rydel, W służbie cesarza i króla: generałowie i admirałowie narodowości polskiej w siłach zbrojnych Austro-Węgier w latach 1868-1918, Księgarnia Akademicka, Kraków 2001, ss. 279-280, ISBN 83-7188-235-1
Rocznik Oficerski 1924, s. 1405
A. Zaręba, Requiem dla austro-węgierskich generałów na Rakowicach

[1] Dane biograficzne i zdjęcia na stronie Sejmu Wielkiego

[2] Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 23 z 23.06.1920 r.

[3] Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 13 z 02.04.1921 r.

[4] Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 70 z 07.11.1923 r.

[5] Zmarli. „Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych”, s. 203, Nr 4 z 18 kwietnia 1931. Ministerstwo Spraw Wojskowych.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]