Pawęza

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Pawęza (Herburt V, Pawęża) – polski herb szlachecki, odmiana herbu Herburt.

Opis herbu[edytuj | edytuj kod]

Opis zgodnie z klasycznymi regułami blazonowania:

W polu czerwonym jabłko zielone[1], na którym zaćwieczony krzyż kawalerski złoty, przeszyte trzema mieczami: dwoma w skos i skos lewy, trzecim na opak. W klejnocie nad hełmem w koronie trzy pióra strusie.

Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]

Nieznana geneza odmiany.

Herbowni[edytuj | edytuj kod]

Guzikowski, Koziek, Kozrogowicz, Modzelewski, Mozalewski, Pawęski, Pawęzki, Pawęzowski, Powęski, Skarga, Worona, Woronicz[2]

Znani herbowni[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zieleń na czerwieni łamie zasadę alternacji, Alfred Znamierowski podaje złote
  2. Dźmitry Matviejčyk: Herboŭnik biełaruskaj šlachty. T. 3. Miensk: Беларусь, 2014, s. 186-189. ISBN 978-985-01-1095-4. (biał.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.