Pazdur (budownictwo)
Pazdur – pionowa, drewniana ozdoba umieszczana na kalenicy dachu, na skrajnych krokwiach, występująca najczęściej w dawnym wiejskim budownictwie na obszarze Małopolski. Zwykle ma postać kręgla w kształcie lilii lub tulipana (na Podhalu) oraz krzyża lub grotu (na Sądecczyźnie). W innych częściach Polski ich odpowiednikiem są śparogi, które w odróżnieniu do pazdurów, nie były doczepiane do wiatrownic (skrajnych krokwi), ale były ozdobnymi ich zakończeniami[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Tomasz Czerwiński, Budownictwo Ludowe w Polsce, MUZA, 2008, ISBN 978-83-7495-574-4.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Witold Szolginia: Architektura. Warszawa: Sigma NOT, 1992, s. 118. ISBN 83-85001-89-1.