Pech Merle
 Odcisk dłoni ludzkiej w jaskini Pech Merle | |
| Państwo | |
|---|---|
| Położenie | |
Położenie na mapie Francji  | |
| 44°30′29″N 1°38′40″E/44,508056 1,644444 | |
Jaskinia Pech Merle (fr. Grotte du Pech Merle) – odkryta w 1922 roku jaskinia znajdująca się w miejscowości Cabrerets we francuskim departamencie Lot, zawierająca paleolityczne malowidła i ryty naskalne. Od 1951 roku posiada status monument historique, w kategorii classé (zabytek o znaczeniu krajowym)[1].
Jaskinia należy do tzw. sanktuariów głębokich, malowidła znajdują się w dolnym piętrze jaskini, mającym długość około 300 metrów. W położonej na lewo od wejścia galerii głównej znajduje się czarnofigurowy fryz z przedstawieniami koni, mamutów, byków oraz znakami geometrycznymi[2]. W pozostałych częściach jaskini dominują wizerunki mamutów i żubrów, którym towarzyszy kilka postaci antropomorficznych, m.in. trzy ujęte z profilu postaci kobiece, kobieta przemieniającą się w żubra oraz mężczyzna przeszyty strzałami. W najgłębszej partii groty znajdują się odciski ludzkich dłoni i ryty przedstawiające m.in. głowę niedźwiedzia[2].
Malowidła w jaskini Pech Merle zaliczane są do stylu III i częściowo IV, charakterystyczne są wizerunki koni ozdobione kropkami. Data powstania malunków i rytów jest niepewna, określana na między 20 a 14 tysięcy lat p.n.e.[3]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Grotte de Pech-Merle. [w:] base Mérimée [on-line]. ministère français de la Culture. [dostęp 2020-05-11]. (fr.).
- ↑ a b Encyklopedia Historyczna Świata. T. 1. Prehistoria. Kraków: Agencja Publicystyczno-Wydawnicza Opres, 1999, s. 501.
- ↑ A Dictionary of Archaeology. edited by Ian Shaw and Robert Jameson. Oxford: Blackwell Publishers, 1999, s. 461.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Wielka Historia Świata. T. 1. Świat przed „rewolucją” neolityczną. Kraków: Wydawnictwo Fogra, 2004.