Pedagogiczna Biblioteka Wojewódzka im. Hugona Kołłątaja w Krakowie
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość |
Kraków |
| Adres |
Aleja Marszałka Ferdinanda Focha 39 |
| Dyrektor |
Anna Piotrowska |
| Data założenia |
1922 |
| Rodzaje zbiorów | |
Położenie na mapie Polski  | |
 50°05′02,101″N 19°54′47,113″E/50,083917 19,913087
| |
| Strona internetowa | |
Pedagogiczna Biblioteka Wojewódzka im. Hugona Kołłątaja w Krakowie – biblioteka pedagogiczna powstała w 1922.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Siedzibą biblioteki są trzy budynki w Krakowie przy al. Marszałka F. Focha 39, a obszarem jej działania jest Województwo Małopolskie. Instytucja ta wywodzi się z Bibliotek Nauczycielskich, które zaczęto tworzyć z księgozbiorów działów nauczycielskich bibliotek szkolnych wkrótce po odzyskaniu niepodległości w 1918 roku. Powstała z inicjatywy ówczesnego wiceministra oświaty Tadeusza Łopuszańskiego jako Centralna Biblioteka Nauczycielska Okręgu Szkolnego Krakowskiego. Pierwszym dyrektorem był dr Adam Matuszek, nauczyciel Gimnazjum im. B. Nowodworskiego, a następnie (w latach 1928-1936) Jan Zaręba, po nim – do wybuchu II wojny światowej – prof. dr Jan Hulewicz. W roku 1926 Biblioteka otrzymała statut określający jej stan prawny a także zadania i cele. W latach 1922-1968 biblioteka mieściła się na parterze Gimnazjum im. B. Nowodworskiego przy pl. Na Groblach 9[1].
Po wojnie bibliotekę reaktywowano jako Centralną Bibliotekę Pedagogiczną Kuratorium Okręgu Szkolnego Krakowskiego. Kolejno instytucją kierowali: dr Franciszek Michejda (1945-1946), dr Tadeusz Turkowski (1946-1948), dr Benedykt Bieńkowski (1948-1949), mgr Stanisława Tokarz-Wisłocka (1949-1973). Zarządzeniem Ministerstwa Oświaty i Wychowania z dnia 21 maja 1951 roku Biblioteki Nauczycielskie przekształcono w Biblioteki Pedagogiczne, a biblioteka krakowska stała się Pedagogiczną Biblioteką Wojewódzką. Instytucja otrzymała nowy statut, który gwarantował bibliotece, własny budżet i etaty. Został również rozszerzony zakres działania, w 1954 roku, w nowej strukturze organizacyjnej powstał Dział Informacyjno-Bibliograficzny. W okresie tym, dzięki swoim unikalnym zbiorom, a także ich dostępności, biblioteka stała się jedną z najpopularniejszych w Krakowie. W 1968 roku Biblioteka została przeniesiona do zaadaptowanego na jej potrzeby budynku przy ul. Michałowskiego 10[1]. W tym samym roku Uchwałą Rady Ministrów nr 269 z 20 sierpnia Pedagogiczna Biblioteka Wojewódzka w Krakowie zyskała status biblioteki naukowej, który zachowała nieprzerwanie do dziś. W roku 1972, a więc w pięćdziesięciolecie istnienia Kuratorium nadało Bibliotece imię Hugona Kołłątaja. W rok później, po 24 latach kierowania biblioteką, mgr Stanisława Tokarz-Wisłocka przeszła na emeryturę, a funkcję dyrektora powierzono mgr Krystynie Blamowskiej. W latach siedemdziesiątych, wskutek nowego podziału administracyjnego, nastąpiła reorganizacja sieci istniejących bibliotek pedagogicznych, co odzwierciedlił wydany w 1976 roku statut Pedagogicznych Bibliotek Wojewódzkich. W 1979 roku stanowisko dyrektora objął mgr Józef Żuradzki, który w 1990 roku przeszedł na emeryturę. W roku 1991 biblioteka kolejny raz zmieniła swoją siedzibę, na obecną. Od 1990-2007 roku funkcję dyrektora pełniła mgr Zofia Harasimowicz, a w latach 2007-2015 mgr Wanda Dudek. Od 2015 roku dyrektorem biblioteki jest mgr Anna Piotrowska.
Pedagogiczna Biblioteka Wojewódzka im. Hugona Kołłątaja w Krakowie, gromadzi, opracowuje i udostępnia zbiory z zakresu pedagogiki, psychologii i nauk pokrewnych, oraz różnych dyscyplin wiedzy objętych programami szkolnymi i programami kształcenia nauczycieli, a także czasopisma i pomoce dydaktyczno-metodyczne. W roku 2002 księgozbiór biblioteki osiągnął 290 697 materiałów bibliotecznych. Zbiory udostępniane są w Wypożyczalni, w Czytelni Głównej i Czytelni Bibliograficznej oraz drogą wypożyczeń międzybibliotecznych.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b (lov) Najbogatsza w kraju Biblioteka Pedagogiczna doczekała się odpowiednich warunków Echo Krakowa 1968 nr 206 s.5