Pedagogika pracy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Pedagogika pracy – dział pedagogiki, którego przedmiotem badań jest praca człowieka, jej różnorodne uwarunkowania i wpływ wychowawczy na jednostkę, znaczenie pracy wytwórczej w kształceniu ogólnym, dostosowane stanowiska pracy do człowieka, przystosowanie pracownika do jego warunków pracy itp.

Pedagogika pracy wykrystalizowała się jako dyscyplina pedagogiczna dopiero w latach siedemdziesiątych wieku XX. Związana jest nierozłącznie z ruchami społecznymi, szczególnie z zagadnieniami stosunku człowieka do pracy.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Wincenty Okoń, Słownik pedagogiczny, PWN, Warszawa 1984.
  • Zygmunt Wiatrowski, Podstawy pedagogiki pracy, Uniwersytet Kazimierza Wielkiego, Bydgoszcz 2005.
  • Jolanta Wilsz, Teoria pracy. Implikacje dla pedagogiki pracy, Oficyna Wydawnicza IMPULS, Kraków 2009.