Pedro González de Mendoza
Kardynał prezbiter | |
Kraj działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Wyznanie | |
Kościół | |
Sakra biskupia |
21 czerwca 1454 |
Kreacja kardynalska |
7 maja 1473 |
Data konsekracji |
21 czerwca 1454 |
---|---|
Konsekrator | |
Współkonsekratorzy |
Alonso de Fonseca y Ulloa |
Pedro González de Mendoza (ur. 3 maja 1428 w Guadalajarze, zm. 11 stycznia 1495 tamże) – hiszpański duchowny katolicki, polityk i mecenas sztuki, znany jako Wielki Kardynał Hiszpanii.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Był piątym dzieckiem Íñigi Lópeza de Mendozy, pierwszego hrabiego Santillany, oraz Cataliny de Figueroa. Jego rodzice od małego przeznaczyli go na ścieżkę duchowną.
Mendoza należał do wybitnych postaci arystokracji hiszpańskiej w 2. połowie XV wieku. Miał dobre przygotowanie uniwersyteckie. Dobrze zarządzał sprawami państwowymi, troszczył się o wychowanie kleru. Żył jak ludzie tamtej epoki: mieszkał we dworze, posiadał naturalne dzieci.
Był biskupem Calahorry (1453–1467), Sigüenzy (1468–1495) i Osmy (1482), administratorem archidiecezji sewilskiej (1474–1482) i arcybiskupem Toledo z tytułem Prymasa Hiszpanii (1482–1495) oraz łacińskim patriarchą Aleksandrii 1482–1495). Kapelusz kardynalski otrzymał w 1473.
W kwestiach politycznych, kardynał miał wielki wpływ na króla Henryka IV oraz na papieża Sykstusa IV. O kardynale mówiło się, że jest "trzecim królem Hiszpanii". Miał zmysł dyplomatyczny, umiał utrzymać się na szczycie. Zawsze umiał opowiedzieć się po stronie zwycięskiej.
Mendozę uważa się za jednego z prekursorów renesansu hiszpańskiego[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Layna Serrano, Francisco (1993-1996). Historia de Guadalajara y sus Mendozas en los siglos XV y XVI, 4 Tomos. Guadalajara, Aache ediciones. ISBN 84-87743-28-5.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Pedro ''Cardinal'' González de Mendoza [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2017-12-26] (ang.).