Pelophila borealis

Pelophila borealis
(Paykull, 1790)
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	chrząszcze
Podrząd	chrząszcze drapieżne
Rodzina	biegaczowate
Podrodzina	Nebrinae
Plemię	Pelophilini
Rodzaj	Pelophila
Gatunek	Pelophila borealis
Synonimy Carabus borealis Paykull, 1790 Pelophila angusticollis Motschulsky, 1860 Pelophila arctica Dejean, 1826 Pelophila californica Motschulsky, 1844 Pelophila costata Menetries, 1851 Pelophila dejeani Dejean, 1826 Pelophila elongata Mannenheim, 1823 Pelophila eschscholtzii Mannerheim, 1823 Pelophila gebleri Mannerheim, 1823 Pelophila laevigata Motschulsky, 1844 Pelophila marginata Mannenheim, 1823 Pelophila ochotica R. F. Sahlberg, 1844 Pelophila shermani Casey, 1913 Pelophila ulkei G. H. Horn, 1870

Pelophila borealis – gatunek chrząszcza z rodziny biegaczowatych, podrodziny Nebrinae i pleminia Pelophilini.

Taksonomia

Gatunek został opisany w 1790 roku przez Gustafa von Paykulla jako Carabus borealis.

Opis

Ciało długości od 8 do 11 mm, czarne z mosiężnym połyskiem. Rzędy przytarczkowe nieskrócone. Pokrywy z dwoma nieregularnymi rzędami dołków.

Ekologia

Chrząszcz ten występuje na terenach bagnistych, wzdłuż wód.

Występowanie

Gatunek północnopanpalearktyczny. W Europie wykazany z Irlandii, Wielkiej Brytanii, Szwecji, Białorusi, Łotwy, Estonii, Finlandii, Norwegii i europejskiej Rosji. W Polsce znaleziono pojedynczego żywego osobnika w 1911 roku w Sopocie, gdzie został prawdopodobnie zawleczony. Poza Europą zasiedla: północny Ural, północną zachodnią Syberię, Kraj Krasnojarski, Kraj Chabarowski, Obwód irkucki, Jakucję, Półwysep Czukocki, Kamczatkę, Obwód magadański, Kuryle oraz Kanadę.