Żaba pirenejska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Pelophylax perezi)
Żaba pirenejska
Pelophylax perezi[1]
(López-Seoane, 1885)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

płazy

Rząd

płazy bezogonowe

Podrząd

Neobatrachia

Rodzina

żabowate

Rodzaj

Pelophylax

Gatunek

żaba pirenejska

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Zasięg występowania
Mapa występowania

Żaba pirenejska (Pelophylax perezi) – gatunek płaza z rodziny żabowatych, z rodzaju Pelophylax, wcześniej była traktowana jako podgatunek żaby śmieszki, dopiero w 2006 roku została wyodrębniona jako osobny gatunek.

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Występuje na płw. Iberyjskim, występuje również na Balearach, Wyspach Kanaryjskich i Maderze, gdzie zostały introdukowane sztucznie.

Zamieszkuje w zasadzie we wszystkich rodzajach zbiorników wodnych, zarówno stojących jak również wolno płynących. Przebywa również na terenach zalewowych i terenach bagiennych. Na lądzie przebywają najczęściej osobniki młode, które wędrują w poszukiwaniu zbiorników wodnych do osiedlenia.

Opis[edytuj | edytuj kod]

Jest to niewielka żaba wyglądem przypominająca żabę śmieszkę, ale znacznie mniejsza, gdyż samica osiąga tylko 8 cm długości a samce – 7 cm. Największe zaobserwowane osobniki miały 10 cm. Głowa duża, oczy szeroko rozstawione, wysoko na głowie. Skóra jest gładka lub lekko szorstka. Wyraźnie zaznaczone fałdy grzbietowo-boczne. Łapy są dobrze rozwinięte. Ubarwienie zmienne. Grzbiet zwykle zielony, ale także brązowy lub szarawy do ciemnoszarego. Wzdłuż kręgosłupa żółty lub zielony pasek, po obu stronach paska rząd nieregularnych prostokątnych plam. Brzuch białawy z licznymi nieregularnymi ciemnymi plamkami.

Kijanka w okresie przeobrażenia w dorosłego osobnika

Tryb życia[edytuj | edytuj kod]

Żaba ta w zasadzie cały czas spędza w wodzie, tylko młode osobniki po osiągnięciu dojrzałości płciowej wychodzą na ląd w celu znalezienie nowych siedlisk. Pożywieniem ich są owady, ale także dżdżownice, pająki a także drobne skorupiaki. W okresie od listopada do lutego/marca zapadają w stan hibernacji. Rozród odbywa się w okresie od lutego do czerwca. Rozwój zarodków i kijanek trwa od dwóch do czterech miesięcy, co zależy od temperatury wody w której przebywają. Młode osobniki osiągają dojrzałość płciową w zasadzie w pierwszym roku życia.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Pelophylax perezi, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. American Museum of Natural History - Pelophylax perezi (López-Seoane, 1885)
  3. Pelophylax perezi, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • *Günter Diesener, Josef Reichholf: Płazy i gady. Leksykon przyrodniczy. Warszawa: Świat Książki, 1997, s. 90. ISBN 83-7129-440-9.