Peter Ludwig von der Pahlen

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Peter Ludwig von der Pahlen
Ilustracja
generał kawalerii
Data i miejsce urodzenia

28 lipca 1745
Palmse

Data i miejsce śmierci

25 lutego 1826
Mitawa

Przebieg służby
Lata służby

1760–1801

Siły zbrojne

Armia Imperium Rosyjskiego

Jednostki

Lejb-Gwardyjski Pułk Konny, 11 Ryski Pułk Dragonów

Główne wojny i bitwy

Wojna rosyjsko-turecka (1768–1774), Wojna rosyjsko-turecka (1787–1792)

Odznaczenia
Order św. Andrzeja (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Aleksandra Newskiego (Imperium Rosyjskie) Order św. Jerzego III klasy (Imperium Rosyjskie) Order św. Jerzego IV klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Włodzimierza I klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny I klasy (Imperium Rosyjskie)

Peter Ludwig von der Pahlen (lub Piotr Aleksiejewicz Pahlen) (ur. 28 lipca 1745, zm. 25 lutego 1826) – Niemiec kurlandzki, rosyjski wojskowy, polityk i dworzanin, konspirator i uczestnik zamachu na cara Pawła I. Jego synem był Fiodor Piotrowicz Pahlen, a zięciem Christoph Johann Friedrich von Medem.

Od 1760 służył w wojsku, brał udział w wojnie z Turcją 1768-1774. Wyróżnił się w walkach z Turkami w latach 1787–1792, m.in. podczas zdobywania Oczakowa. 1792–1797 był gubernatorem miasta-twierdzy Ryga. Cara Pawła nienawidził, ponieważ władca pozbawił go w roku 1797 tego stanowiska. W latach 1798–1801 był gubernatorem wojskowym Petersburga.

Pomimo tego, że był jednym z ludzi, którym Aleksander I zawdzięczał tron, znienawidzony przez carycę Marię Fiodorowną, dwa tygodnie po zabójstwie cara, został zwolniony ze służby i zmuszony do wyjazdu do dóbr w Ekawie.

Odznaczony Orderem Świętego Andrzeja Apostoła Pierwszego Powołania, Orderem Świętego Aleksandra Newskiego, Orderem Świętego Jerzego III i IV klasy, Orderem Świętego Włodzimierza I klasy, Orderem Świętej Anny I klasy, pruskim Orderem Świętego Jana Jerozolimskiego.

Wzmiankowany w Dziadach Adama Mickiewicza jako symbol królobójcy. Jeden z drugoplanowych bohaterów mówi o perspektywie zesłania: „Gdy będę na zaludnieniu, pojmę córeczkę Tatara – może w moim pokoleniu zrodzi się Palen dla cara”.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]