Peter O’Neill

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Peter O'Neill)
Peter O’Neill
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

13 lutego 1965
dystrykt Ialibu-Pangia

Premier Papui-Nowej Gwinei
Okres

od 2 sierpnia 2011
do 30 maja 2019

Przynależność polityczna

Ludowy Kongres Narodowy

Poprzednik

Sam Abal (p.o.)

Następca

James Marape

Peter Charles Paire O’Neill (ur. 13 lutego 1965) – papuański polityk, deputowany do parlamentu, minister. Premier Papui-Nowej Gwinei od 2 sierpnia 2011 do 30 maja 2019.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Peter O’Neill urodził się w papuaskim dystrykcie Ialibu-Pangia[1]. Jest synem australijskiego urzędnika, jego matka pochodziła natomiast z papuaskiej prowincji Southern Highlands[2]. W latach 1972–1977 uczęszczał do szkoły podstawowej Pangia Primary School, następnie kształcił się w szkołach Ialibu High School w Ialibu oraz Goroka High School w Goroka. W latach 1983–1986 studiował rachunkowość i handel na University of Papua New Guinea. W 1989 uzyskał certyfikat zawodowy z rachunkowości (Certified Practising Accountant)[1].

Przed zaangażowaniem się w życie polityczne prowadził działalność biznesową. Do Parlamentu Narodowego dostał się w sierpniu 2002 z ramienia Ludowego Kongresu Narodowego (People's National Congress), reprezentując okręg Ialibu-Pangia. W latach 2002-2003 zajmował stanowisko ministra pracy i przemysłu, a od 2003 do 2004 ministra służb publicznych. W latach 2004-2007 był liderem opozycji[1][2].

Po wyborach parlamentarnych w 2007 wszedł w skład koalicji rządowej utworzonej przez zwycięski Sojusz Narodowy. W sierpniu 2007 objął w rządzie Michaela Somare stanowisko ministra handlu i przemysłu. Na początku 2010 po tym, jak Patrick Pruaitch zrezygnował z funkcji ze względu na oskarżenia korupcyjne, zastąpił go na stanowisku ministra skarbu i finansów. W czerwcu 2011 p.o. premiera Sam Abal przywrócił Pruaitcha na urząd. O’Neill objął wówczas stanowisko ministra prac publicznych i transportu. Ruch ten doprowadził do wewnętrznego konfliktu w szeregach koalicji[2][3].

2 sierpnia 2011 część parlamentarzystów koalicji, przy poparciu członków opozycji, przyjęła uchwałę o opróżnieniu urzędu premiera, co spowodowane było przeciągającą się nieobecnością premiera Michaela Somare przebywającego na leczeniu w Singapurze. Nowym szefem rządu został wybrany Peter O’Neill, który uzyskał 70 głosów poparcia i 24 głosy przeciw. Tego samego dnia został zaprzysiężony na stanowisku przez gubernatora generalnego Michaela Ogio[2][4][5].

26 maja 2019 premier O’Neill wskutek utraty większości parlamentarnej i pogłębiającego się kryzysu politycznego podał się do dymisji[6].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Biodata. Minister O’Neill. treasury.gov.pg. [dostęp 2011-08-07]. (ang.).
  2. a b c d PNG vote weakens link to Michael Somare era. theaustralian.com.au, 2 sierpnia 2011. [dostęp 2011-08-02]. (ang.).
  3. Somare's Cabinet at a glance. postcourier.com.pg, 30 sierpnia 2007. [dostęp 2011-08-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-27)]. (ang.).
  4. New leader for PNG. radioaustralianews.net.au, 2 sierpnia 2011. [dostęp 2011-08-02]. (ang.).
  5. PNG has new PM as position declared vacant and govt MPs defect. rnzi.com, 2 sierpnia 2011. [dostęp 2011-08-02]. (ang.).
  6. Papua New Guinea prime minister quits after weeks of turmoil. reuters.com, 26 maja 2019. [dostęp 2019-05-26]. (ang.).