Peter Weiss (pisarz)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Peter Weiss
Ilustracja
Data urodzenia

8 listopada 1916

Data i miejsce śmierci

10 maja 1982
Sztokholm

Narodowość

niemiecka

Dziedzina sztuki

literatura

Peter Weiss (ur. 8 listopada 1916, zm. 10 maja 1982 w Sztokholmie) – niemiecki dramatopisarz.

Studiował malarstwo i grafikę w Pradze. Od 1934 roku przebywał na emigracji w Wielkiej Brytanii i Czechosłowacji, a od 1939 roku w Szwecji. W 1945 roku przyjął szwedzkie obywatelstwo. Od 1960 roku pisał po szwedzku. Był związany z literacką Grupą 47. Było to ugrupowania pisarzy austriackich, szwajcarskich i zachodnioniemieckich, którzy wspólnie protestowali przeciwko faszyzmowi i postulowali literaturę zaangażowaną społecznie. Był autorem powieści wspomnieniowej Ucieczka z domu rodzinnego; Azyl (1962) oraz dokumentalnego dramatu-oratorium Dochodzenie o Auschwitz i zbrodni Holocaustu. W swojej głośnej sztuce Męczeństwo i śmierć Jean Paul Marata przedstawione przez zespół aktorski przytułku w Charenton pod kierownictwem pana de Sade (1964), łączącej elementy teatru epickiego, ekspresjonistycznego i pantomimy, ukazał różnorodne postawy współczesnego człowieka wobec rewolucji[1]. Poza Dochodzeniem stworzył dramaty Pieśń o luzytańskim straszydle oraz Viet-Nam Diskurs, które są uznawane za klasyczne przykłady teatru faktu[2]. W 1975 roku dokonał pierwszej adaptacji scenicznej powieści Proces Franza Kafki, z inspiracji Ingmara Bergmana. Dziełem życia Weissa była monumentalna powieść o antyfaszystowskim ruchu oporu Die Ästhetik des Widerstands (t. 1-3. 1975-81), w której łączył dokumentację historyczną z artystyczną wizją epoki, esejem i subtelną analizą dzieł sztuki. Pisał też dramaty wspierające ruchy wolnościowe ludów Afryki, Azji i Ameryki Łacińskiej[1].

W 1966 został laureatem Nagrody Heinricha Manna[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Pisarze świata. Słownik encyklopedyczny. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1999. ISBN 83-01-12776-7.
  2. Małgorzata Semil, Elżbieta Wysińska: Słownik współczesnego teatru. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1990, s. 349. ISBN 83-221-0444-8.
  3. Heinrich Mann Prize. adk.de. [dostęp 2019-09-29]. (niem.).