Peter Wirnsberger

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Peter Wirnsberger
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

13 września 1958
Vordernberg

Klub

WSV Unterdrautal

Debiut w PŚ

17.12 1976, Val Gardena (7. miejsce – zjazd)

Pierwsze punkty w PŚ

17.12 1976, Val Gardena (7. miejsce – zjazd)

Pierwsze podium w PŚ

8.01 1977, Ga-Pa
(3. miejsce – zjazd)

Pierwsze zwycięstwo w PŚ

21.01 1979, Ga-Pa
(zjazd)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Austria
Igrzyska olimpijskie
srebro Lake Placid 1980 Zjazd
Mistrzostwa świata
srebro Lake Placid 1980 Zjazd
Puchar Świata (Zjazd)
Mała Kryształowa Kula
1985/1986
2. miejsce
1978/1979
3. miejsce
1984/1985
Strona internetowa

Peter Wirnsberger (ur. 13 września 1958 w Vordernbergu) – austriacki narciarz alpejski, wicemistrz świata i wicemistrz olimpijski oraz zdobywca Małej Kryształowej Kuli w klasyfikacji zjazdu.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

W zawodach Pucharu Świata Peter Wirnsberger zadebiutował 17 grudnia 1976 roku w Val Gardena, zajmując siódme miejsce w zjeździe. Tym samym już w swoim debiucie wywalczył pierwsze pucharowe punkty. W swoim trzecim starcie w zawodach tego cyklu po raz pierwszy stanął na podium, 8 stycznia 1977 roku w Garmisch-Partenkirchen zajmując trzecie miejsce w zjeździe. W zawodach tych wyprzedzili go tylko dwaj rodacy: Franz Klammer i Ernst Winkler. W pozostałych zawodach sezonu 1976/1977 jeszcze kilkakrotnie plasował się w czołowej dziesiątce, ale na podium już nie stanął. Dało mu to 24. miejsce w klasyfikacji generalnej oraz ósme w klasyfikacji zjazdu. W sezonie 1977/1978 punktował cztery razy, w tym dwukrotnie stawał na podium: 18 grudnia 1977 roku w Val Gardena był drugi, a cztery dni później w Cortina d’Ampezzo trzeci w zjeździe. W lutym w 1978 roku brał udział w mistrzostwach świata w Garmisch-Partenkirchen, gdzie zjazd ukończył na dziewiętnastej pozycji.

Pierwsze zwycięstwo w zawodach PŚ odniósł 21 stycznia 1979 roku w Garmisch-Partenkirchen, wygrywając zjazd. Wygrał także zjazd 3 marca w Lake Placid, a 20 stycznia w Kitzbühel był drugi. Dzięki temu zajął piętnaste miejsce w klasyfikacji generalnej sezonu 1978/1979 i drugie miejsce w klasyfikacji zjazdu, przegrywając tylko z Peterem Müllerem ze Szwajcarii. Najważniejszym punktem sezonu 1979/1980 były igrzyska olimpijskie w Lake Placid. Wirnsberger wziął udział tylko w zjeździe, ale zdobył za to srebrny medal. W zawodach tych rozdzielił na podium swego rodaka Leonharda Stocka oraz Kanadyjczyka Steve’a Podborskiego. Był to jego jedyny start olimpijski. Starty pucharowe rozpoczął od zwycięstwa w zjeździe 7 grudnia 1979 roku w Val d’Isère, jednak później na podium stanął jeszcze tylko 18 stycznia w Wengen, gdzie w tej samej konkurencji był trzeci. Sezon ukończył na dziewiętnastym miejscu, a w klasyfikacji zjazdu był szósty.

Przez cztery kolejne sezony Austriak nie wygrał żadnych zawodów, na podium stając łącznie cztery razy. W tym czasie wystąpił na mistrzostwach świata w Schladming, gdzie w swojej koronnej konkurencji był dwunasty. Prezentowała forma nie dała mu jednak miejsca w reprezentacji Austrii na igrzyska olimpijskie w Sarajewie rozgrywane w lutym 1984 roku. Kolejne pucharowe zwycięstwo odniósł 20 stycznia 1985 roku w Wengen, gdzie był najlepszy w zjeździe. Ponadto trzykrotnie zajmował trzecie miejsce w tej konkurencji: 15 grudnia w Val Gardena, 11 stycznia w Kitzbühel i 19 stycznia w Wengen. Dzięki temu był dziesiąty w klasyfikacji generalnej sezonu 1984/1985 oraz trzeci w zjeździe. Lepsi okazali się jedynie jego rodak Helmut Höflehner oraz Peter Müller. W 1985 roku wystąpił na mistrzostwach świata w Bormio, gdzie zjazd ukończył na szóstym miejscu. Najlepsze wyniki osiągnął jednak w sezonie 1985/1986, kiedy był ósmy w klasyfikacji generalnej, a w klasyfikacji zjazdu sięgnął po Małą Kryształową Kulę. Siedmiokrotnie stawał na podium, w tym czterokrotnie zwyciężał w zjeździe: 14 grudnia w Val Gardena, 31 grudnia w Schladming oraz 17 i 18 stycznia 1986 roku w Kitzbühel.

W kolejnych sezonach Wirnsberger nie prezentował już tak wysokiej formy, nie odnosząc kolejnych zwycięstw. Jeszcze cztery razy stanął na podium, w tym ostatni raz w karierze dokonał tego 8 grudnia 1990 roku w Val d’Isère, gdzie był trzeci w zjeździe. W klasyfikacji generalnej plasował się poza czołową dziesiątką, najlepszy wynik osiągając w sezonie 1988/1989, który ukończył na trzynastej pozycji. W międzyczasie wystąpił na mistrzostwach świata w Crans-Montana w 1987, zajmując 24. miejsce w zjeździe. W tej samej konkurencji był też ósmy na mistrzostwach świata w Vail w 1989 roku oraz dziesiąty podczas rozgrywanych dwa lata później mistrzostw świata w Saalbach-Hinterglemm. Ponadto ośmiokrotnie zdobywał medale mistrzostw Austrii, w tym srebrne w zjeździe w latach 1978, 1982, 1983 i 1986 oraz brązowe w kombinacji latach 1977 i 1978, a także w zjeździe i supergigancie w 1987 roku[1]. W 1992 roku zakończył karierę.

W 1996 roku otrzymał Odznakę Honorową za Zasługi dla Republiki Austrii[2].

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie [edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
2. 14 lutego 1980 Stany Zjednoczone Lake Placid Zjazd 1:45,50 min +0,62 s Austria Leonhard Stock

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
19. 29 stycznia 1978 Garmisch-Partenkirchen Zjazd 2:04,12 min +3,56 s Austria Josef Walcher
2. 14 lutego 1980 Stany Zjednoczone Lake Placid Zjazd 1:45,50 min +0,62 s Austria Leonhard Stock
12. 6 lutego 1982 Austria Schladming Zjazd 1:55,10 min +2,04 s Austria Harti Weirather
6. 3 lutego 1985 Włochy Bormio Zjazd 2:06,68 min +1,02 s Szwajcaria Pirmin Zurbriggen
24. 31 stycznia 1987 Szwajcaria Crans-Montana Zjazd 2:07,80 min +2,90 s Szwajcaria Peter Müller
8. 6 lutego 1989 Stany Zjednoczone Vail Zjazd 2:10,39 min +1,13 s Hans-Jörg Tauscher
10. 27 stycznia 1991 Austria Saalbach Zjazd 1:54,91 min +1,68 s Szwajcaria Franz Heinzer

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Zwycięstwa w zawodach[edytuj | edytuj kod]

  1. Garmisch-Partenkirchen27 stycznia 1979 (zjazd)
  2. Stany Zjednoczone Lake Placid3 marca 1979 (zjazd)
  3. Francja Val d’Isère7 grudnia 1979 (zjazd)
  4. Szwajcaria Wengen20 stycznia 1985 (zjazd)
  5. Włochy Val Gardena14 grudnia 1985 (zjazd)
  6. Austria Schladming31 grudnia 1985 (zjazd)
  7. Austria Kitzbühel17 stycznia 1986 (zjazd)
  8. Austria Kitzbühel18 stycznia 1986 (zjazd)

Pozostałe miejsca na podium[edytuj | edytuj kod]

  1. Garmisch-Partenkirchen8 stycznia 1977 (zjazd) – 3. miejsce
  2. Włochy Val Gardena18 grudnia 1977 (zjazd) – 2. miejsce
  3. Włochy Cortina d’Ampezzo22 grudnia 1977 (zjazd) – 3. miejsce
  4. Austria Kitzbühel20 stycznia 1979 (zjazd) – 2. miejsce
  5. Szwajcaria Wengen18 stycznia 1980 (zjazd) – 3. miejsce
  6. Szwajcaria Sankt Moritz21 grudnia 1980 (zjazd) – 2. miejsce
  7. Austria Kitzbühel17 stycznia 1981 (zjazd) – 3. miejsce
  8. Austria Sankt Anton31 stycznia 1981 (zjazd) – 2. miejsce
  9. Szwajcaria Wengen23 stycznia 1982 (zjazd) – 3. miejsce
  10. Włochy Val Gardena15 grudnia 1984 (zjazd) – 3. miejsce
  11. Austria Kitzbühel11 stycznia 1985 (zjazd) – 3. miejsce
  12. Szwajcaria Wengen19 stycznia 1985 (zjazd) – 3. miejsce
  13. Francja Val d’Isère7 grudnia 1985 (zjazd) – 3. miejsce
  14. Francja Morzine7 lutego 1986 (zjazd) – 3. miejsce
  15. Stany Zjednoczone Aspen8 marca 1986 (zjazd) – 2. miejsce
  16. Szwajcaria Laax4 stycznia 1987 (zjazd) – 2. miejsce
  17. Szwajcaria Laax6 stycznia 1989 (zjazd) – 2. miejsce
  18. Austria Kitzbühel14 stycznia 1989 (zjazd) – 3. miejsce
  19. Francja Val d’Isère8 grudnia 1990 (zjazd) – 3. miejsce

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ÖSV-Siegertafel. oesv.at. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)]. (niem.)
  2. Staatliche Auszeichnungen bis 2008 (niem.)