Goździcznik skalnicowy

Goździcznik skalnicowy
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	goździkopodobne
Rząd	goździkowce
Rodzina	goździkowate
Rodzaj	goździcznik
Gatunek	goździcznik skalnicowy
	Nazwa systematyczna
	Petrorhagia saxifraga (L.)Link; Handbuch [Link] ii. 235 (1831)
Synonimy
	Tunica saxifraga (L.) Scop.;
	Tunica saxifraga (L.) Scop.;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Goździcznik skalnicowy (Petrorhagia saxifraga (L.)Link) – gatunek rośliny z rodziny goździkowatych. Pochodzi z Europy i zachodniej Azji^[3]. Jest uprawiany, czasami dziczejący. We florze Polski: antropofit zadomowiony, kenofit^[4], dziko występuje bardzo rzadko.

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Łodyga: Cienka, rozgałęziona, pokładająca się, o długości 10-30(45) cm.
Liście: Ostro zakończone, o długości ok. 10 cm
Kwiaty: Zebrane w luźny, podobny do wiechy kwiatostan. Kielich 5-15-nerwowy, częściowo błoniasty. 4 podkielichowe łuski o długości połowy kielicha. Kwiaty różowe.

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Rzadko u nas uprawiany jako roślina ozdobna. Największym atutem jest wyjątkowo długie, obfite i efektowne kwitnienie (od połowy czerwca do września), oraz dobre zimowanie. Nadaje się do obsadzania murków i na wyższe skalniaki.

Kultywary[edytuj | edytuj kod]

'Rosette' – tworzy kobiercowate, regularne kępy do wysokości do 20 cm. Łodygi ma bardzo cienkie i mocno rozgałęzione, a na nich rozmieszczone są parami igiełkowate, ostro zakończone liście długości 1–1,5 cm. Od czerwca do września pojawiają się liczne, delikatne kwiatostany pełnych, różowoliliowych drobnych kwiatków.
'Plenifora' – ma różowe, pełne kwiaty.

Uprawa[edytuj | edytuj kod]

Nie ma specjalnych wymagań. Najlepsza jest sucha, piaszczysto-gliniasta gleba o alkalicznym odczynie. Najlepiej rośnie na słonecznym stanowisku. Rozmnaża się wyłącznie wegetatywnie przez podział wczesną wiosną, gdyż w naszym klimacie nie zawiązuje nasion.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Caryophyllales, [w:] Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-10-07] (ang.).
↑ Germplasm Resources Information Network: Petrorhagia saxifraga. [dostęp 2008-01-16]. (ang.).
↑ Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Vascular Plants of Poland - A Checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN im. Władysława Szafera w Krakowie, 1995. ISBN 83-85444-38-6.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
Eugeniusz Radziul: Skalniaki. Warszawa: PWRiL, 2007. ISBN 978-83-09-01013-5.

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Caryophyllales, [w:] Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-10-07] (ang.).

[3] Germplasm Resources Information Network: Petrorhagia saxifraga. [dostęp 2008-01-16]. (ang.).

[checklist-4] Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Vascular Plants of Poland - A Checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN im. Władysława Szafera w Krakowie, 1995. ISBN 83-85444-38-6.

[1]

[2]

[3]

[4]