Phil May

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Phil May
Pełne imię i nazwisko

Philip John May

Data i miejsce urodzenia

30 września 1944
Blackpool

Data i miejsce śmierci

30 listopada 2014
Claremont

Wzrost

196 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Australia
Igrzyska Brytyjskiej Wspólnoty Narodów
złoto Edynburg 1970 lekkoatletyka
(trójskok)
srebro Edynburg 1970 lekkoatletyka
(skok w dal)

Philip John „Phil” May (ur. 30 września 1944 w Blackpool w Anglii, zm. 30 listopada 2014 w Claremont, przedmieściu Perth[1]) – australijski lekkoatleta, mistrz Igrzysk Brytyjskiej Wspólnoty Narodów i olimpijczyk w trójskoku, przedsiębiorca.

Na przełomie lat 60. i 70. dominował w rywalizacji krajowej na skoczniach lekkoatletycznych w Australii, sięgając po cztery tytuły mistrzowskie w skoku w dal (1965, 1969–1971) i sześć w trójskoku (1966–1969, 1971, 1973); stawał też wielokrotnie na niższych stopniach podium (wicemistrzostwo w skoku w dal 1966, 1967, 1973, wicemistrzostwo w trójskoku 1970, 1974, 1976, 3. miejsce w skoku w dal 1964, 1968, 3. miejsce w trójskoku 1965, 1975)[2]. Poza skoczniami startował jako sprinter. Reprezentował barwy klubu Glenhuntly Athletics Club[1].

Występował z powodzeniem w zawodach międzynarodowych. Na Igrzyskach Imperium Brytyjskiego i Wspólnoty Brytyjskiej w Kingston (1966) był 6. w skoku w dal i 10. w trójskoku[3]. W 1968 na igrzyskach olimpijskich w Meksyku startował tylko w trójskoku, zajmując 6. miejsce z wynikiem 17,02 m i wyprzedzając o jedną lokatę broniącego tytułu Józefa Szmidta[1]. Rok później został potrójnym mistrzem igrzysk Konferencji Pacyfiku w Tokio – w skoku w dal, trójskoku i sztafecie 4 × 100 metrów[2][4]. Na Igrzyskach Brytyjskiej Wspólnoty Narodów w Edynburgu (1970) wygrał trójskok, a w skoku w dal został wicemistrzem (przegrał tylko z Lynnem Daviesem z Walii). Australijska sztafeta 4 × 100 metrów z jego udziałem nie ukończyła biegu eliminacyjnego[3]. Poważny uraz stopy w 1971 zahamował jego karierę, ale zdołał jeszcze sięgnąć po brąz w trójskoku na igrzyskach Konferencji Pacyfiku w 1973[2][4]. Ostatni znaczący występ na arenie międzynarodowej May zaliczył w 1974 na kolejnych Igrzyskach Brytyjskiej Wspólnoty Narodów w nowozelandzkim Christchurch, plasując się na 5. miejscu w trójskoku[3].

Jego olimpijski wynik z 1968 (17,02 m) pozostawał do 1980 rekordem Australii w trójskoku[5]. Dodać należy, że konkurs w Meksyku stał na wyjątkowo wysokim poziomie – w dniu rozpoczęcia igrzysk rekord świata Szmidta wynosił 17,03 cm i został poprawiony już w eliminacjach przez Włocha Gentilego, a w walce o medale aż czterech zawodników skoczyło jeszcze dalej (w tym również sam Gentile, ostatecznie brązowy medalista)[6]. 2 stycznia 1965 w Perth May wyrównał rekord Australii w skoku w dal wynikiem 7,71 m[7].

Po zakończeniu występów zawodniczych udzielał się jako trener, w tym w latach 1977–1983 odpowiadał za kadrę narodową. Uważany za czołowego lekkoatletę Australii Zachodniej, w 1998 został wprowadzony do sportowej Hall of Fame tego stanu.

W 1991 z Patrią Jaffries założył sieć franczyzowych kawiarni Dome, pierwszy lokal otworzyli na przedmieściu Perth Cottesloe. May był współwłaścicielem sieci do 2003.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Phil May [online], olympedia.org [dostęp 2020-10-06] (ang.).
  2. a b c Philip 'Phil' MAY (WA) Male b. 20 Sep 1944 d. 30 Nov 2014 [online], Australian Athletics [dostęp 2020-10-06] (ang.).
  3. a b c Phillip John May [online], thecgf.com [dostęp 2020-10-06] (ang.).
  4. a b Pacific Conference Games [online], GBRAthletics [dostęp 2020-10-06] (ang.).
  5. Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 120. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
  6. 1968 Summer Olympics, Athletics, Triple Jump, Men [online], olympedia.org [dostęp 2020-10-06] (ang.).
  7. Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 113. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]