Philip Noel-Baker

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Kbigeo (dyskusja | edycje) o 11:15, 26 lis 2017. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Philip Noel-Baker
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1 listopada 1889
Londyn

Data i miejsce śmierci

8 października 1982
Londyn

Wielka Brytania Minister ds. Wspólnoty Narodów
Okres

od 1947
do 1950

Przynależność polityczna

Partia Pracy

Poprzednik

lord Addison

Następca

Patrick Gordon Walker

Odznaczenia

Philip John Noel-Baker, baron Noel-Baker (ur. 1 listopada 1889 w Londynie, zm. 8 października 1982 tamże) – brytyjski polityk, dyplomata, prawnik, laureat Pokojowej Nagrody Nobla, a także medalista olimpijski w lekkoatletyce.

Był synem Josepha Allena Bakera, kwakra urodzonego w Kanadzie, który po przybyciu do Wielkiej Brytanii działał jako fabrykant i sprawował mandat w Radzie Miejskiej Londynu oraz Izbie Gmin. Philip Baker (człon Noel przybrał w 1943 r. od nazwiska żony Irene) studiował początkowo w USA (w kolegium kwakrów w Haverford), następnie w Cambridge. Działał aktywnie w środowisku studentów w Cambridge, m.in. jako prezydent stowarzyszenia studenckiego Cambridge Union Society. W czasie studiów zajmował się sportem, biegał średnie dystanse. W późniejszym okresie został powołany do ekipy olimpijskiej i zdobył srebrny medal w biegu na 1500 metrów na igrzyskach w Antwerpii 1920. Na kolejnych igrzyskach w Paryżu 1924 był kapitanem ekipy brytyjskiej (rozsławionej filmem Rydwany Ognia).

W okresie I wojny światowej organizował i dowodził jednostkami sanitarnymi. Został uhonorowany odznaczeniami wojennymi brytyjskimi, francuskimi i włoskimi. Brał udział w konferencji pokojowej w Paryżu w 1919 r., a następnie w formowaniu Ligi Narodów. Był sekretarzem znanego dyplomaty brytyjskiego lorda Roberta Cecila, a następnie Sir Erica Drummonda, pierwszego sekretarza generalnego Ligi Narodów. W latach 1924-1929 wykładał prawo międzynarodowe na Uniwersytecie Londyńskim, a w latach 1933-1934 na Uniwersytecie Yale.

W 1924 r. kandydował po raz pierwszy w wyborach do Izby Gmin, reprezentując Partię Pracy, ale nie uzyskał mandatu. Został wybrany w 1929 r. z okręgu Coventry i zasiadał w Izbie Gmin do 1931 r., a następnie w latach 1936-1970 (jako reprezentant okręgu Derby, a od 1950 r. Derby South). W okresie II wojny światowej był parlamentarnym prywatnym sekretarzem premiera Winstona Churchilla, po wojnie pozostał w rządzie Clementa Attlee jako minister stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych (1945-1946), minister lotnictwa (1946-1947), minister ds. Wspólnoty Narodów (1947-1950, członek gabinetu) oraz minister paliwa i mocy (1950-1951).

Aktywnie działał w brytyjskiej delegacji w ONZ, współtworzył Kartę Narodów Zjednoczonych. W 1959 r. za całokształt wieloletniej pracy na rzecz pokoju światowego i rozbrojenia został uhonorowany pokojową Nagrodą Nobla.

Swoją żonę, Irene Noel, poślubił w 1915 r. Miał z nią jednego syna, Francisa, również polityka Partii Pracy.

Wybrane publikacje

  • Disarmament (1926)
  • The Arms Race. A Programme for World Disarmament (1958)

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Szablon:Pierwszy gabinet Clementa Attlee