Pięć i pół bladego Józka
| Gatunek |
obyczajowy |
|---|---|
| Rok produkcji |
1971 |
| Data premiery |
nigdy nie trafił do kin |
| Kraj produkcji | |
| Język |
polski |
| Czas trwania |
80 min |
| Reżyseria | |
| Scenariusz | |
| Główne role | |
| Muzyka | |
| Zdjęcia | |
| Scenografia | |
| Kostiumy | |
| Montaż | |
| Produkcja |
Pięć i pół bladego Józka – polski film obyczajowy z 1971 roku. Zdjęcia kręcono w Płocku[1].
Film, wg scenariusza Wiesława Dymnego, najpierw został mocno okrojony przez cenzurę, a gdy na dalsze zmiany nie zgodził się reżyser, trafił na półki i nigdy nie wszedł na ekrany. Do dziś zachowała się tylko ocenzurowana wersja[2][3].
Główne role[edytuj | edytuj kod]
- Anna Dziadyk – Katarzyna
- Andrzej Malec – Tadeusz Rusin, dziennikarz „Trybuny Młodych”
- Władysław Hańcza – proboszcz, stryj Katarzyny
- Halina Golanko – Halina „Kaczusia”, kelnerka w hotelu
- Leon Niemczyk – towarzysz Czekała z komitetu powiatowego
- Mieczysław Stoor – grabarz Zenobiusz
- Ryszard Pietruski – recepcjonista Mietek
- Wojciech Echilczuk – „Basior”, szef bandy
- Andrzej Echilczuk – „Upiór”, członek bandy
- Paweł Leitner – „Harcerzyk”, członek bandy
- Jerzy Cnota – zabójca Zenobiusza
- Stanisław Marian Kamiński – mężczyzna obserwujący pożar
Fabuła[edytuj | edytuj kod]
Do małego miasteczka Kamienica przybywa Tadeusz Rusin, dziennikarz "Trybuny Młodych". W miasteczku działa banda młodych ludzi pod nazwą Pięć i pół Bladego Józka. Jeżdżą harleyami, mają potężne skórzane hełmy. Tadeusz nie znajdując miejsca wolnego w hotelu, natyka się na nich. Staje w obronie bitego przez nich chłopca i sam od nich obrywa. Z opresji ratuje go Katarzyna, siostrzenica proboszcza. Zorganizowane spotkanie z mieszkańcami zmienia się w kłótnię między starymi i młodymi. Dziennikarz chce do nich dotrzeć. W tym celu pobiera od Katarzyny lekcje judo i razem włamują się do miejscowego domu towarowego. Zyskuje szacunek wśród harleyowców. Jedynie "Basior" jest nieufny. W czasie pożaru hangaru, w którym banda przechowywała i reperowała swoje motocykle, Tadeusz ratuje "Harcerzyka", jednego z członków grupy.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ 5 i 1/2 bladego Józka. Film Polski. [dostęp 2023-07-06]. (pol.).
- ↑ Pięć i pół Bladego Józka w bazie filmpolski.pl
- ↑ Dagmara Romanowska: Anna Dymna o słynnym filmie Kluby. sfp.org.pl, 2014-05-24. [dostęp 2023-05-18].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Pięć i pół Bladego Józka w bazie IMDb (ang.)
- Pięć i pół Bladego Józka w bazie Filmweb
- Pięć i pół Bladego Józka w bazie filmpolski.pl
- Zdjęcia z filmu Pięć i pół bladego Józka w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”
- Opowieści na czas zarazy: Śmierć Skurczybyka [online], Kino za rogiem, Płock [dostęp 2020-11-30] (pol.).