Piasty Wielkie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje) o 18:22, 16 sty 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Piasty Wielkie
{{{rodzaj miejscowości}}}
Państwo warmińsko-mazurskie
Powiat

bartoszycki

Gmina

Górowo Iławeckie

Wysokość

98 m n.p.m.

Liczba ludności (2011)

423[1]

Strefa numeracyjna

(+48) 89

Tablice rejestracyjne

NBA

SIMC

0474347

Położenie na mapie brak
Mapa konturowa brak
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie świata
Mapa konturowa świata
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:landmark}

Piasty Wielkie (niem. Groß Peisten) – osada w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie bartoszyckim, w gminie Górowo Iławeckie przy drodze wojewódzkiej nr 512. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.

Historia

Wieś wymieniana w dokumentach z 1414 r., przy okazji spisywania strat po wojnie polsko-krzyżackiej. W tamtym czasie wieś nosiła nazwę Paistio. W 1469 r. wieś przeszła w posiadanie Pawła Pregla, dowódcy wojsk zaciężnych na służbie zakonu krzyżackiego. W XVI w. wieś przeszła w posiadanie rodziny von Kreytzen i stała się ich siedziba rodowa. W latach 1709-1710, w czasie epidemii dżumy, we wsi wymarli prawie wszyscy mieszkańcy. W 1889 r. był to majątek ziemski, który wraz z folwarkiem Piasty Małe obejmował 1208 ha i był w posiadaniu rodziny Struvy.

W 1935 r. w tutejszej szkole pracował jeden nauczyciel i uczyło się 43 dzieci. W 1939 r. we wsi było 247 mieszkańców.

W 1978 r. był tu PGR oraz jedno indywidualne gospodarstwo rolne o powierzchni 13 ha. W 1983 r. w Piastach Wielkich były 24 domy z 381 mieszkańcami. We wsi było przedszkole z 36 dziećmi, świetlica, klub, sala kinowa na 60 miejsc, punkt biblioteczny, boisko sportowe oraz młyn, zatrudniający czterech pracowników.

Bibliografia

  • Bartoszyce. Z dziejów miasta i okolic. Wyd. drugie zmienione. Wyd. Pojezierze, Olsztyn 1987, 480 str., ISBN 83-7002-239-1

Przypisy