Piekielna Góra (Szczytna)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Piekielna Góra
część miasta Szczytnej
Ilustracja
Gospodarstwo agroturystyczne „Piekiełko” w Piekielnej Górze
Państwo

 Polska

Województwo

dolnośląskie

Powiat

kłodzki

Gmina

Szczytna

Miasto

Szczytna

SIMC

0984634

Wysokość

500–510 m n.p.m.

Strefa numeracyjna

74

Kod pocztowy

57-330

Tablice rejestracyjne

DKL

Położenie na mapie Szczytnej
Mapa konturowa Szczytnej, po prawej znajduje się punkt z opisem „Piekielna Góra”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Piekielna Góra”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Piekielna Góra”
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego
Mapa konturowa powiatu kłodzkiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Piekielna Góra”
Położenie na mapie gminy Szczytna
Mapa konturowa gminy Szczytna, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Piekielna Góra”
Ziemia50°24′22″N 16°28′42″E/50,406211 16,478386

Piekielna Góra (niem. Höllenberg) – część miasta Szczytna, położona w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Szczytna[1].

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Piekielna Góra to mała osada leżąca na stoliwie Szczytnika, pomiędzy wzniesieniami Piekielna Góra od wschodu i Kamiennik od zachodu, na wysokości około 500–510 m n.p.m.[2]

Historia[edytuj | edytuj kod]

Piekielna Góra powstała w połowie XIX wieku jako kolonia Borku[2]. W miejscu tym istniała wcześniej leśniczówka i domek myśliwski, tereny wokół nich zostały zasiedlone rozproszoną zabudową, obejmującą dużą część stoliwa Szczytnika[2]. Osadnictwo na tym terenie wiązało się z utworzeniem z dolinie Bystrzycy Dusznickiej hut szkła i zakładów metalowych[2].

Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]

Przez Piekielną Górę przechodzą dwa szlaki turystyczne[3]:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Góry Stołowe. Skala 1:30 000; Wydawnictwo Turystyczne „Plan”; Jelenia Góra 2003.
  2. a b c d Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 13: Góry Stołowe. Warszawa-Kraków: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1992, s. 178. ISBN 83-7005-301-7.
  3. Mapa turystyczna. [dostęp 2018-08-16].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]