Pierśnica

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Pierśnicamiara stosowana w opisie drzew uzyskiwana w wyniku pomiaru drzewa na wysokości 1,3 metra nad poziomem gruntu (czyli na wysokości klatki piersiowej przeciętnego dorosłego człowieka – stąd nazwa).

W naukach leśnych i dendrometrii pomiar dotyczy średnicy pnia[1] i dostarcza jednego z głównych parametrów (obok wysokości pnia) służących do określania miąższości drzewa. W praktyce leśnej pierśnica służy również do określania wyrażonego w m³ zapasu masy drzew na jednostce powierzchni.

W ochronie przyrody w pierśnicy mierzy się zwykle obwód pnia (tzw. obwód pierśnicowy), który należy do podstawowych kryteriów kwalifikujących drzewa do ochrony w formie pomników przyrody[2]. Kwalifikując drzewo w tym zakresie należy mieć na uwadze, że jeżeli na wysokości 130 cm posiada ono kilka pni, to za obwód pnia drzewa przyjmuje się sumę obwodu pnia o największym obwodzie oraz połowy obwodów pozostałych pni[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. pierśnica, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2016-09-24].
  2. a b Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 4 grudnia 2017 r. w sprawie kryteriów uznawania tworów przyrody żywej i nieożywionej za pomniki przyrody (Dz.U. z 2017 r. poz. 2300).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Mała encyklopedia leśna. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1991. ISBN 83-01-08938-5.