Pierre Werner

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pierre Werner
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

29 grudnia 1913
Saint-André-lez-Lille

Data i miejsce śmierci

24 czerwca 2002
Luksemburg

Premier Luksemburga
Okres

od 2 marca 1959
do 15 czerwca 1974

Przynależność polityczna

CSV

Poprzednik

Pierre Frieden

Następca

Gaston Thorn

Premier Luksemburga
Okres

od 16 lipca 1979
do 20 lipca 1984

Przynależność polityczna

CSV

Poprzednik

Gaston Thorn

Następca

Jacques Santer

Pierre Werner (ur. 29 grudnia 1913 w Saint-André-lez-Lille, zm. 24 czerwca 2002 w Luksemburgu) – luksemburski polityk i prawnik, działacz Chrześcijańsko-Społecznej Partii Ludowej, parlamentarzysta i minister w różnych resortach, wieloletni premier Luksemburga.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studiował prawo na Uniwersytecie Luksemburskim i na Uniwersytecie Paryskim, absolwent pierwszego z nich z 1938. Od czasów studenckich związany z organizacjami katolickimi, w 1937 został wiceprzewodniczącym Pax Romana. Pracował jako prawnik, następnie w sektorze bankowym. Podczas niemieckiej okupacji był członkiem ruchu oporu, za jego pośrednictwem utrzymywał kontakty z pozostającym na uchodźstwie w Londynie rządem. Po II wojnie światowej był wyższym urzędnikiem w resorcie finansów. Zajmował się nadzorem bankowym, doradztwem i współpracą z międzynarodowymi instytucjami finansowymi.

W grudniu 1953 otrzymał nominację na ministra finansów i obrony. W marcu 1959 został nowym premierem Luksemburga. Urząd ten sprawował do czerwca 1974, kiedy to jego chadeckie ugrupowanie przeszło do opozycji. Jednocześnie w swoich gabinetach pełnił funkcje ministra finansów (1959–1964, 1969–1974), ministra spraw zagranicznych i sprawiedliwości (1964–1967), ministra skarbu (1964–1969), ministra służb publicznych (1967–1969), ministra kultury (1969–1974). W 1974 został członkiem Izby Deputowanych i liderem opozycji. Chadecy powrócili do władzy po kolejnych wyborach, od lipca 1979 do lipca 1984 Pierre Werner ponownie zajmował stanowisko premiera.

W latach 60. pracował wraz z Jeanem Monnetem nad koncepcją funkcjonowania Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej. W 1970 zaproponował plan, nazwany od jego nazwiska planem Wernera, dotyczący europejskiej unii monetarnej, który został wykorzystany blisko dwie dekady później przy wprowadzaniu waluty euro.

W 1984 wycofał się z aktywności politycznej, przewodniczył radom dyrektorów CLT i SES. Od 1939 jego żoną była Henriette Pescatore, która zmarła w 1984. Miał trzech synów i dwie córki.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]