Piktorializm polski

Piktorializm fotograficzny w Polsce – nurt fotografii artystycznej nawiązujący do zapoczątkowanego w Anglii przed 1890 rokiem piktorializmu europejskiego. Stanowił w dwudziestoleciu międzywojennym oficjalny nurt fotografii, po wojnie stracił na znaczeniu, pod koniec XX wieku odkrywany w Polsce na nowo.

Ważne daty[edytuj | edytuj kod]

1900 – Pierwsza piktorialna wystawa na terenach polskich – Francuski Photo – Club prezentuje prace we Lwowie. Przebywający w tym czasie we Lwowie David uczy Henryka Mikolascha techniki gumowej.
1916 – pierwsza wystawa piktorialnych fotografii – zorganizowana przez Mariana Dederkę
2004 – (18 października) „Szlachetna fotografia” zbiorowa wystawa piktorialistów zorganizowana przez Tomasza Mościckiego – Stara Galeria ZPAF, Okręg Warszawski

Józef Świtkowski – jeden z pionierów techniki gumowej i fotografii piktorialnej, związany ze Lwowem.
Henryk Mikolasch – jeden z pionierów barwnej fotografii, techniki gumowej i estetyki piktorialnej na ziemiach polskich, związany ze Lwowem.
Jan Bułhak
Tadeusz Cyprian
Bolesław Gardulski
Janina Mierzecka
Konrad Pollesch
Stanisław Woś
Henryk Rogoziński – artysta uprawiający gumę jednowarstwową czarno-białą z zastosowaniem filtracji szczegółu i zziarniania
Ryszard Zięckowski
Janusz Górecki
Grzegorz Gorczyński
Maciej Kastner – założyciel i administrator forum alternatywnych technik fotograficznych na portalu gazeta.pl
Jan Brzeski
Lucjan Sagan
Marian, Witold i Szymon Dederkowie
Zbigniew Wielgosz
Krzysztof Majchert – szkoła gumy warszawskiej
Wiesław Zieliński, Mariusz Zieliński – szkoła gumy warszawskiej
Cezary Chrzanowski
Dorota Grausz
Tomasz Grabiec
Anna Wróbel
Przemysław Barański
Tomasz Mościcki – szkoła gumy wiedeńskiej
Tadeusz Myśliński
Tadeusz Wański