Pinios (Tesalia)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pinios
Ilustracja
Pinios w dolinie Tempe
Kontynent

Europa

Państwo

 Grecja

Rzeka
Długość 216 km
Źródło
Miejsce Pindos
Ujście
Recypient Morze Egejskie
Współrzędne

39°56′02,0″N 22°43′03,0″E/39,933900 22,717500

Mapa
Mapa rzeki
Położenie na mapie Grecji
Mapa konturowa Grecji, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „ujście”

Pinios (nowogr. Πηνειός, staroż. Penejos, łac. Peneius, w czasach poklasycznych znany jako Salambria) – największa rzeka Tesalii, wypływająca z Gór Pindos na wschód od Metsowa i uchodząca do Morza Egejskiego.

Całkowita długość wynosi 216 km. Przepływa pomiędzy masywami najwyższych gór Grecji, Olimpu i Ossy.

Nad górnym biegiem rzeki leżała żyzna tetrada tesalska Histiajotis. W dolinie Piniosu leży także region Meteorów i miast Larisa i Trikala. W dolnym biegu pokonuje dolinę Tempe (Tempi), którą Grecy uważają za szczególnie piękną, występującej w poezji greckiej jako topiczna, sielankowa, locus amoenus. Znana jest ona zwłaszcza z utworu Horacego, który nazywa ją Zephyris agitata Tempe. Dolina Piniosu jest miejscem akcji dużej części drugiej części Fausta Goethego, „klasycznej nocy Walpurgii”. Uchodzi do morza w okolicach miasteczka Nea Mesagala i osady Paralia Kuluras wyznaczając tym samym początek Riwiery Olimpijskiej.