Piotr Gojniković

Piotr Gojniković
	Władca Serbii
Okres	od ok. 892; do ok. 917
Poprzednik	Pribisław
Następca	Paweł Branović
	Dane biograficzne
Dynastia	Wyszesławice
Ojciec	Gojnik

Piotr Gojniković (serb.: Петар Гојниковић, Petar Gojniković) – książę serbski panujący od około 892 do 917 roku.

Piotr był synem Gojnika, którego po 870 roku zwycięski brat Muncimir odesłał do Bułgarii jako zakładnika. Gojnik wraz z bratem Strojimirem był rzecznikiem oparcia się w polityce zagranicznej Serbii na przymierzu z Chorwatami i to przy pomocy Chorwatów udało się Piotrowi około 892 roku strącić z tronu serbskiego swego kuzyna Pribisława. Wspierający Pribisława Bułgarzy zajęci w tym czasie wojną domową nie mogli wspomóc swego sojusznika. W 897 lub 898 roku poparli innego kandydata do tronu Klonimira Strojimirovicia, który bezskutecznie próbował zdobyć władzę. Piotr Gojniković utrzymał się na tronie, utrzymując poprawne stosunki z Bizancjum oraz zawierając traktat pokojowy z carem bułgarskim Symeonem. Podporządkował sobie najbardziej na zachód wysunięte plemiona serbski - Narentan. Okrążywszy w ten sposób z trzech stron od zachodu, północy i wschodu ziemie sąsiadującego z Serbią Zahumla, podjął starania o podporządkowanie go sobie. Ostatecznie władca Zahumla Michał Wyszewic sprowadził na Serbię Bułgarów informując cara bułgarskiego, swego sprzymierzeńca, o antybułgarskim przymierzu Piotra Gojnikovicia i zamierzonej agresji serbsko-węgierskiej na Bułgarię^[1].

W 917 roku car Symeon niespodziewanie najechał Serbię, strącił z tronu Piotra Gojnikovicia i osadził swego kandydata Pawła Bronovicia^[1]. Piotr zmarł niedługo potem w więzieniu w Bułgarii^[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b T. Wasilewski: Historia Jugosławii. s. 64.
↑ L. Podhorodecki: Jugosławia. Zarys dziejów. s. 60.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Tadeusz Wasilewski: Historia Jugosławii do XVIII wieku. W: Wacław Felczak, Tadeusz Wasilewski: Historia Jugosławii. Wrocław: Ossolineum, 1985. ISBN 83-04-01638-9.
Charles Cawley: Medieval Lands. Foundation for Medieval Genealogy, 2006–2009.
Leszek Podhorodecki: Jugosławia. Zarys dziejów. Warszawa: Książka i Wiedza, 1979.

[Was64-1] T. Wasilewski: Historia Jugosławii. s. 64.

[2] L. Podhorodecki: Jugosławia. Zarys dziejów. s. 60.

[1]

[2]

Wyszesławice	Wyszesław Radosław Prosigoj Włastimir (do ok. 855) Muncimir (ok. 855-891/892) Pribisław (ok. 891-892) Piotr Gojniković (892-917) Paweł Branović (917-920) Zachariasz Pribislavović (920-924) Czasław Klonimirović (933-950)
Wukanowicze	Wukan (ok. 1083-ok. 1115) Zawida (?) Urosz I (ok. 1115-1131) Zawida (?) Urosz II Primisław (?) Belosz Desa Tihomir
Nemanicze	Stefan (1170-1196) Stefan Pierwszy Koronowany (1196-1202) Wukan (1202-1203) Stefan Pierwszy Koronowany (1203-1228) Stefan Radosław (1228-1234) Stefan Władysław (1234-1243) Stefan Urosz I (1243–1276) Stefan Dragutin (1276–1282) Stefan Urosz II Milutin (1282-1321) Stefan Urosz III Deczański (1321-1331) Stefan Urosz IV Duszan (koregent od 1322, 1331-1355) Urosz I (1355-1371)
Hrebeljanowicze	Łazarz I Hrebeljanowić (1371-1389) Stefan IV Lazarević (1389-1427)
Brankowicze	Jerzy I (1427-1456) Łazarz II (koregent od 1446, 1456-1458) Stefan V Ślepy (1458-1459) Stefan VI Tomaszewić (1459)
Obrenowicze	Miłosz I (1817-1839) Milan (1839) Michał (1839-1842)
Karadziordziewicze	Aleksander (1842-1858)
Obrenowicze	Miłosz I (1858-1860) Michał (1860-1868) Milan I (1868-1889) Aleksander I Obrenowić (1889-1903)
Karadziordziewicze	Piotr I (1903-1921) Aleksander I Karadziordziewić (1921-1934) Piotr II (1934-1945)