Piotr Węcowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Piotr Węcowski
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

20 lipca 1972
Warszawa

Doktor habilitowany nauk humanistycznych
Specjalność: historia
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

2004
Uniwersytet Warszawski

Habilitacja

2015
Uniwersytet Warszawski

Piotr Jan Węcowski (ur. 20 lipca 1972 w Warszawie[1]) – polski historyk, mediewista.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Absolwent historii UW (1997), doktorat tamże w 2004 (Propaganda i legitymizacja władzy Kazimierza Jagiellończyka na Mazowszu, promotor: Maria Koczerska), habilitacja w 2015 na podstawie pracy Początki Polski w pamięci historycznej późnego średniowiecza. Pracownik Zakładu Nauk Pomocniczych i Metodologii Historii Instytutu Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego. Sekretarz Rady Naukowej Instytutu Historycznego UW (1999–2002). Sekretarz Dyrekcji IH UW ds. dydaktycznych (2005–2007). Członek Rady Naukowej IH UW (1999–2004, 2007–). Od 2009 członek redakcji czasopisma „Studia Źródłoznawcze”, członek „Kolegium Wydawców” serii „Itineraria Jagiellonów” (t. 1 – Warszawa 2014), pomysłodawca oraz członek Komitetu redakcyjnego serii „Klasycy Historiografii Warszawskiej”. Pełnił funkcję Zastępcy Dyrektora Instytutu Historycznego UW, ds. studenckich (2016-2018)[2]. Od 2022 członek Prezydium Towarzystwa Miłośników Historii.[3]

Jego bratem jest historyk starożytności Marek Węcowski.

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Działalność publiczna możnowładztwa małopolskiego w późnym średniowieczu: itineraria kasztelanów i wojewodów krakowskich w czasach panowania Władysława Jagiełły (1386–1434), Warszawa: „DiG” 1998.
  • (redakcja) Bibliografia źródeł drukowanych do dziejów Polski późnośredniowiecznej (1386–1506). Cz. 1, pod. red. Piotra Węcowskiego, Warszawa: Wydawnictwo DiG 1999.
  • (redakcja) Benedykt Zientara (15 VI 1928–11 V 1983): dorobek i miejsce w historiografii polskiej, pod red. Krzysztofa Skwierczyńskiego i Piotra Węcowskiego, Warszawa: „DiG” 2001.
  • Mazowsze w Koronie. Propaganda i legitymizacja władzy Kazimierza Jagiellończyka na Mazowszu, Kraków 2004.
  • (redakcja) Marceli Handelsman, Historyka, oprac. Piotr Węcowski, Warszawa: Instytut Historyczny Uniwersytetu Warszawskiego – Wydawnictwo Neriton 2010.
  • Początki Polski w pamięci historycznej późnego średniowiecza, Kraków: Towarzystwo Naukowe Societas Vistulana 2014.
  • (redakcja) Memoria et damnatio memoriae ve středovĕku, red. M. Nodl, P. Węcowski, Praha 2014. Colloquia mediaevalia Pragensia, 15.
  • (redakcja) Ecclesia-regnum-fontes. Studia z dziejów średniowiecza, Warszawa 2014.
  • (redakcja) Aleksander Gieysztor. Człowiek i dzieło, red. Maria Koczerska, Piotr Węcowski, Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego 2016.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Tomasz Wituch, Bogdan Stolarczyk, Studenci Instytutu Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego 1945–2000, Wydawnictwo Arkadiusz Wingert i Przedsięwzięcie Galicja, Kraków 2010, s. 747
  2. Dyrekcja Instytutu | Instytut Historyczny Uniwersytetu Warszawskiego [online], www.ihuw.pl [dostęp 2016-09-03].
  3. Facebook [online], www.facebook.com [dostęp 2022-04-08].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • S. Brzeziński, K. Fudalej, Pracownicy naukowo-dydaktyczni Instytutu Historii Uniwersytetu Warszawskiego 1930-2010. Słownik biograficzny, Warszawa 2012, s. 123.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]