Piotr Woyciechowski

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Piotr Woyciechowski
Ilustracja
Piotr Woyciechowski (2023)
Data urodzenia

1966

Narodowość

polska

Uczelnia

Uniwersytet Warszawski

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Piotr Maria Woyciechowski (ur. 1966) – polski urzędnik, ekspert ds. służb specjalnych, publicysta, działacz gospodarczy.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Jest wnukiem Jerzego Wojciechowskiego (1902–1940), adwokata z Kielc, porucznika rezerwy piechoty Wojska Polskiego, zamordowanego w Charkowie w ramach zbrodni katyńskiej[1][2][3].

Ukończył studia w zakresie astronomii na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego oraz w zakresie politologii na Wydziale Nauk Humanistycznych Akademii Humanistycznej im. Aleksandra Gieysztora w Pułtusku[4].

W 1992, kiedy studiował astronomię, był kierownikiem Wydziału Studiów Gabinetu ministra spraw wewnętrznych Antoniego Macierewicza w rządzie Jana Olszewskiego[5]. Wówczas zajmował się opracowaniem tzw. listy Macierewicza. W latach 90. XX w. był zatrudniony w Senacie RP, w Centertelu, pracował jako pełnomocnik ds. bezpieczeństwa wojewody katowickiego Marka Kempskiego. Po 2000 był prezesem spółki Gminna Gospodarka Komunalna Ochota w Warszawie[6]. Od 2005 do końca lutego 2006 pełnił funkcję przewodniczącego rady nadzorczej spółki Nafta Polska[7][8][9].

Pracował jako ekspert w komisjach Sejmu RP, w tym komisji śledczej w sprawie PKN Orlen. Był wiceprzewodniczącym Komisji Likwidacyjnej WSI i członkiem Komisji Weryfikacyjnej ds. WSI.

Był prezesem zarządu spółki Naftor[10], członkiem rady nadzorczej Kompanii Węglowej, udziałowcem spółki Horyzont.

W 2013 wygrał proces o ochronę dóbr osobistych wytoczony spółce Agora w związku z publikacją w „Gazecie Wyborczej”[11].

W wyborach samorządowych w 2014 bezskutecznie kandydował do rady powiatu wołomińskiego z listy Prawa i Sprawiedliwości[12].

Został publicystą czasopism „Wprost”[13], „Gazeta Polska Codziennie”[14]. 22 września 2014 tygodnik „Do Rzeczy” opublikował artykuł Sławomira Cenckiewicza i Piotra Woyciechowskiego Tajemnica „Tamizy” – jak prof. Kieżun współpracował z bezpieką, w którym przedstawiono dokumenty świadczące o współpracy Witolda Kieżuna ze służbami specjalnymi PRL[15][16]. Pod koniec 2015 nakładem wydawnictwa Editions Spotkania ukazała się książka pt. Konfidenci, której autorami są Witold Bagieński, Sławomir Cenckiewicz i Piotr Woyciechowski[17].

11 stycznia 2016 został powołany na stanowisko Prezesa Zarządu Polskiej Wytwórni Papierów Wartościowych[18]. 16 października 2017 został odwołany przez Radę Nadzorczą PWPW S.A. z funkcji Prezesa Zarządu spółki[19].

W latach 2016–2018 członek Rady Fundacji Polskiej Fundacji Narodowej reprezentujący PWPW[20].

Od października 2021 zatrudniony w Narodowym Banku Polskim, jako p.o. dyrektora Centrum Pieniądza NBP im. Sławomira S. Skrzypka[21][22].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

W 2011 został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi w działalności na rzecz przemian demokratycznych w Polsce[23].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Nowy ślad Zbrodni Katyńskiej – 4 tys. Polaków zamordowano w Kazachstanie. gazetapolska.pl, 2015-08-13. [dostęp 2015-12-16].
  2. ↑ Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego: Charków. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 2003. s. 603. [dostęp 2015-12-16].
  3. ↑ Stanisław Mikke: Adwokaci – Ofiary Katynia. Palestra 3-4/2003. [dostęp 2015-12-16].
  4. ↑ Zarząd PWPW [online], PWPW.PL [dostęp 2017-02-08] (pol.).
  5. ↑ Próba budowy państwa obywatelskiego. Rozmowa z Janem Olszewskim. niezalezna.pl, 2015-06-05. [dostęp 2015-12-16].
  6. ↑ Jan Fusiecki: Komisarz rozważa odwołanie Piotra Woyciechowskiego z Gminnej Gospodarki Komunalnej Ochota. gazeta.pl, 2006-02-25. [dostęp 2015-12-16].
  7. ↑ Woyciechowski od czwartku przestanie kierować Naftą Polską. bankier.pl, 2006-03-01. [dostęp 2015-12-16].
  8. ↑ Marek Druś: Szef RN Nafty Polskiej kwestionuje wybór prezesa ZA Kędzierzyn. pb.pl, 2006-05-05. [dostęp 2015-12-16].
  9. ↑ Andrzej Madera nowym prezesem Nafty Polskiej. pb.pl, 2006-03-01. [dostęp 2015-12-16].
  10. ↑ Tomasz Butkiewicz: Ciepła posada dla bratanka Macierewicza. dziennik.pl, 2007-10-13. [dostęp 2015-12-16].
  11. ↑ Piotr Woyciechowski wygrał proces z Agorą. Spółka musi przeprosić za insynuacje. wpolityce.pl, 2013-08-23. [dostęp 2015-12-16].
  12. ↑ Komitet Wyborczy Prawo i Sprawiedliwość. Piotr Woyciechowski. wybory2014.pkw.gov.pl. [dostęp 2015-12-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-22)].
  13. ↑ Piotr Woyciechowski. wprost.pl. [dostęp 2015-12-16].
  14. ↑ Piotr Woyciechowski. gpcodziennie.pl. [dostęp 2015-12-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-22)].
  15. ↑ Sławomir Cenckiewicz, Piotr Woyciechowski: Tajemnica „Tamizy”. Jak prof. Kieżun współpracował z bezpieką. dorzeczy.pl. [dostęp 2015-12-16].
  16. ↑ Sławomir Cenckiewicz, Piotr Woyciechowski: Cenckiewicz i Woyciechowski dla niezalezna.pl: Witold Kieżun – życie oficjalne. niezalezna.pl/, 2014-10-06. [dostęp 2015-12-16].
  17. ↑ Konfidenci. editionsspotkania.pl. [dostęp 2015-12-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-22)].
  18. ↑ Piotr Woyciechowski prezesem PWPW. pwpw.pl, 2016-01-14. [dostęp 2016-05-18].
  19. ↑ Oświadczenie PWPW S.A.. pwpw.pl, 2017-10-16. [dostęp 2017-10-16].
  20. ↑ KRS Polska Fundacja Narodowa Nr KRS 0000062432
  21. ↑ Grupa Wirtualna Polska, Nowy dyrektor w NBP. Nieznane fakty na temat Woyciechowskiego [online], o2.pl, 14 października 2021 [dostęp 2023-01-06] (pol.).
  22. ↑ Narodowy Bank Polski - Internetowy Serwis Informacyjny [online], www.nbp.pl [dostęp 2023-01-06] (pol.).
  23. ↑ M.P. z 2011 r. nr 86, poz. 890

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Piotr_Woyciechowski&oldid=72944898”