Piotr Zgorzelski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Piotr Zgorzelski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

17 września 1963
Płock

Wicemarszałek Sejmu IX i X kadencji
Okres

od 12 listopada 2019

Przynależność polityczna

Polskie Stronnictwo Ludowe

Starosta płocki
Okres

od 2010
do 2011

Przynależność polityczna

Polskie Stronnictwo Ludowe

Poprzednik

Michał Boszko

Następca

Michał Boszko

Odznaczenia
Brązowy Krzyż Zasługi Odznaka Honorowa za Zasługi dla Samorządu Terytorialnego

Piotr Zgorzelski (ur. 17 września 1963 w Płocku) – polski samorządowiec, nauczyciel i polityk, w latach 2010–2011 starosta płocki, poseł na Sejm VII, VIII, IX i X kadencji, od 2019 wicemarszałek Sejmu IX i X kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył historię na Uniwersytecie Łódzkim (w 1990), ekonomię na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu (w 2002), studia z zakresu integracji europejskiej w Szkole Wyższej im. Pawła Włodkowica w Płocku (w 2007), a także studia menedżerskie na Uniwersytecie Warszawskim (w 2010). Od 1983 pracował jako nauczyciel w szkołach podstawowych w Ciachcinie i w Leszczynie Szlacheckim. Od 1992 do 1998 był dyrektorem drugiej z tych placówek. Następnie przez cztery lata zajmował stanowisko wicewójta gminy Bielsk. Wybierany w kolejnych wyborach samorządowych do rady powiatu płockiego. W 2003 został dyrektorem delegatury Urzędu Marszałkowskiego Województwa Mazowieckiego w Płocku. W 2010 zastąpił Michała Boszkę na funkcji starosty płockiego.

W latach 80. był związany z Konfederacją Polski Niepodległej. Zaangażował się później w działalność Polskiego Stronnictwa Ludowego, został wiceprezesem struktur wojewódzkich i prezesem struktur powiatowych tej partii. W 2015 objął funkcję sekretarza Naczelnego Komitetu Wykonawczego PSL[1].

W wyborach parlamentarnych w 2005 bez powodzenia kandydował do Senatu[2], a w wyborach w 2007 do Sejmu[3]. W wyborach parlamentarnych w 2011 uzyskał mandat poselski, startując z 3. miejsca na liście Polskiego Stronnictwa Ludowego w okręgu płockim i otrzymując 4323 głosy[4]. W wyborach samorządowych w 2014 kandydował na prezydenta Płocka, zajmując 5. miejsce spośród 7 kandydatów[5].

W wyborach w 2015 został ponownie wybrany do Sejmu, otrzymując 8070 głosów[6]. W 2019 z powodzeniem ubiegał się o poselską reelekcję, uzyskując 16 775 głosów[7]. 12 listopada 2019 został wybrany na wicemarszałka Sejmu IX kadencji[8]. W wyborach w 2023 po raz czwarty z rządu został wybrany do Sejmu, kandydując z ramienia koalicji Trzecia Droga i zdobywając z wynikiem 32 011 głosów[9]. 13 listopada tego samego roku został wybrany na wicemarszałka Sejmu X kadencji[10].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

W 2004 odznaczony Brązowym Krzyżem Zasługi[11], a w 2015 Odznaką Honorową za Zasługi dla Samorządu Terytorialnego[12].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Ludowcy. psl.pl. [dostęp 2020-05-27].
  2. Serwis PKW – Wybory 2005. [dostęp 2015-02-09].
  3. Serwis PKW – Wybory 2007. [dostęp 2015-02-09].
  4. Serwis PKW – Wybory 2011. [dostęp 2011-10-22].
  5. Serwis PKW – Wybory 2014. [dostęp 2015-02-09].
  6. Serwis PKW – Wybory 2015. [dostęp 2015-10-27].
  7. Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-10-17].
  8. Głosowanie nr 7 na 1. posiedzeniu Sejmu. sejm.gov.pl, 12 listopada 2019. [dostęp 2019-11-12].
  9. Serwis PKW – Wybory 2023. [dostęp 2023-10-20].
  10. Sejm wybrał wicemarszałków. Jeden klub bez reprezentanta. polsatnews.pl, 13 listopada 2023. [dostęp 2023-11-13].
  11. M.P. z 2004 r. nr 36, poz. 638
  12. Główną maksymą dzisiejszego spotkania jest „Labor omnia vincit – praca wszystko zwycięża” – minister Andrzej Halicki podczas konferencji „Od Solidarności do Samorządności”. mac.gov.pl, 28 sierpnia 2015. [dostęp 2015-09-17].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]