Piotrkowiczki
Na mapach: 51°16′10″N 17°01′35″E/51,269444 17,026389
wieś | |
Dzwonnica kościoła Najświętszego Serca Pana Jezusa w Piotrkowiczkach | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2021) |
377[2] |
Strefa numeracyjna |
71 |
Kod pocztowy |
55-114[3] |
Tablice rejestracyjne |
DTR |
SIMC |
0883070 |
Położenie na mapie gminy Wisznia Mała | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego | |
Położenie na mapie powiatu trzebnickiego | |
51°16′10″N 17°01′35″E/51,269444 17,026389[1] |
Piotrkowiczki (niem. Peterwitz) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie trzebnickim, w gminie Wisznia Mała.
Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wrocławskiego.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Wieś wzmiankowana po raz pierwszy w łacińskim dokumencie z 1222 roku wydanym przez biskupa wrocławskiego Lorenza gdzie zanotowana została w zlatynizowanej, staropolskiej formie „Petrcovice” we fragmencie Petrcovice in montibus prope Trebnizam[4].
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są[5]:
- kościół filialny pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa, jednonawowy, murowany, zbudowany w XV w. w stylu gotyckim i przebudowany w XIX w., gdy zbudowano także oddzielnie stojącą dzwonnicę. W środku świątyni wiele elementów z XVII w., m.in. epitafia i renesansowa ambona
- dzwonnica, drewniana, z XVIII w.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 101381
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-08-07] .
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 941 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ Grünhagen 1866 ↓, s. 117.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 178. [dostęp 2012-10-18].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Colmar Grünhagen, Regesten zur Schlesischen Geschichte, Breslau: Josef Max & KOMP., 1866 (niem.).
- Czesław Cetwiński, Zabytki architektury w województwie wrocławskim, Wyd. Urzędu Wojewódzkiego we Wrocławiu, 1987.