Pistolet Colt Delta Elite

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Colt Delta Elite
Ilustracja
Państwo

 Stany Zjednoczone

Producent

Colt

Rodzaj

pistolet samopowtarzalny

Historia
Produkcja

19871998

Dane techniczne
Kaliber

10 mm

Nabój

10 mm Auto

Magazynek

7 lub 8 nab.

Wymiary
Długość

216 mm

Wysokość

135 mm

Szerokość

33 mm

Długość lufy

127 mm

Masa
broni

1,077 kg (niezaładowanej)

Inne
Prędkość pocz. pocisku

367 m/s

Energia pocz. pocisku

743 J

Colt Delta Elite – amerykański pistolet samopowtarzalny, zmodyfikowana wersja pistoletu Colt M1911, przystosowana do zasilania amunicją 10 mm Auto.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W 1983 roku kalifornijska firma Dornaus & Dixon opracowała pistolet Bren Ten. Strzelał on nową amunicją 10 mm Auto, produkowaną na zamówienie firmy Dornaus & Dixon przez szwedzką firmę Norma AB.

Nowy nabój miał łączyć zalety naboi 9 mm Parabellum i .45 ACP. Dzięki większemu kalibrowi i energii pocisku miał mieć zdolność obalającą wyższą od pocisków 9 mm, natomiast mniejsza średnica niż naboi .45 ACP umożliwiała skonstruowanie magazynków o dużej pojemności.

Produkcję pistoletu Bren Ten zakończono, a firma Dornaus & Dixon zbankrutowała. Na rynku znalazły się jednak na tyle duże ilości amunicji 10 mm Auto że w drugiej połowie lat 80. Colt zdecydował się rozpocząć produkcję wersji pistoletu Colt M1911 kalibru 10 mm.

Produkcję nowego pistoletu rozpoczęto w 1987 roku. Charakterystyczną cechą nowego pistoletu był medalion z czerwonym trójkątem umieszczony na chwycie pistoletowym (większość modeli Colta ma na medalionie symbol tej firmy, stojące na tylnych nogach źrebię).

W następnych latach Colt Delta Elite był produkowany w małych liczbach, broń nie odniosła sukcesu rynkowego a produkcję zakończono w 1998 roku.

Wersje[edytuj | edytuj kod]

  • Delta Elite – wersja podstawowa (oksydowana). Produkowana w latach 1987-1997.
  • Delta Elite Stainless – wersja wykonana ze stali nierdzewnej. Produkowana w latach 1987-1997.
  • Delta Elite Gold Cup Stainless – wersja sportowa wykonana ze stali nierdzewnej. Oparta na sportowej wersji pistoletu Colt Government pistolecie Colt Gold Cup. Była wykonana ze stali nierdzewnej. Pistolety w tej wersji posiadały nastawne celowniki firmy Accro. Wersja produkowana w latach 1992-1998.

Opis techniczny[edytuj | edytuj kod]

Colt Delta Elite jest bronią samopowtarzalną. Zasada działania oparta o krótki odrzut lufy, zamek ryglowany przez przekoszenie lufy. Połączenie lufy z zamkiem w położeniu zaryglowanym zapewniają dwa występy ryglowe wchodzące w wyżłobienia w zamku. Odryglowanie zapewniał ruchomy łącznik. Podwójna sprężyna powrotna (wewnątrz standardowej sprężyny powrotnej pistoletu M1911 umieszczono drugą, krótszą o mniejszej średnicy) umieszczona pod lufą.

Mechanizm spustowy bez samonapinania z kurkowym mechanizmem uderzeniowym. Skrzydełko bezpiecznika znajduje się na szkielecie po lewej stronie.

Colt Delta Elite zasilany jest z wymiennego, jednorzędowego magazynka pudełkowego o pojemności 8 (pierwsze serie) lub 7 naboi, umieszczonego w chwycie. Zatrzask magazynka po lewej stronie chwytu pistoletowego.

Lufa gwintowana. Skok gwintu wynosił 406 mm.

Przyrządy celownicze stałe (muszka i szczerbinka).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Stanisław Kochański, Brygady antyterrorystyczne. Operacje. Uzbrojenie., SIGMA NOT 1992. ISBN 83-85001-66-2
  • A.E. Hartink, Encyklopedia pistoletów i rewolwerów, DEBIT 2002. ISBN 83-7167-181-4