Pistolet maszynowy Hyde-Inland M2

U.S. Submachine gun, M2, .45 ACP

Państwo	{{{państwo}}}
Producent	Marlin Firearms Corporation
Rodzaj	pistolet maszynowy
Historia
Wyprodukowano	400 szt.
Dane techniczne
Kaliber	11,43 mm
Nabój	.45 ACP
Magazynek	pudełkowy, 30 nab.
Wymiary
Długość	815 mm

{{Broń palna infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | masa wyposażenia = | projektant = | commons = | długość lufy = | przebijalność pancerza = | zasięg skuteczny = | masa broni = | długość linii celowniczej = | produkcja seryjna = | alt grafiki = | masa lufy = | zasięg maksymalny = | szybkostrzelność teoretyczna = | zasada działania = | masa podstawy = | masa karabinu właściwego = | zasilanie = | użytkownicy = | platformy strzeleckie = | siła spustu = | liczba luf = | państwo = | opis grafiki = | taśma nabojowa = | masa pocisku = | szybkostrzelność praktyczna = | odmiany broni = Nieznane pola: 1, "siła_spustu", "szybk_prakt", "taśma", "przeb_panc", "masa_kb_właściwego", "zasięg_skuteczny", "masabroń", "szybk_teoret", "dł_linii_cel", "zasięg_max", "masa_wyp_dod", "masa_podstawy", "długość_lufy", "masa_lufy", "opis", "kraj" oraz "produkcja_seryjna".

Hyde-Inland M2 (U.S. Submachine gun, M2, .45 ACP) – amerykański pistolet maszynowy z okresu II wojny światowej.

Historia

Pod koniec lat 30. XX wieku armia amerykańska używała pistoletów maszynowych Thompson M1928A1, broni skomplikowanej działającej na zasadzie odrzutu zamka półswobodnego i drogiej w produkcji. Po wybuchu II wojny światowej opracowano nowy pistolet maszynowy Thompson M1 działający na zasadzie odrzutu zamka swobodnego, ale koszty jej produkcji były nadal wysokie. Wiele krajów biorących udział w wojnie posiadało proste w produkcji pistolety, dlatego gdy do rąk Amerykanów trafiły niemieckie MP 40, oraz brytyjskie STENy rozpoczęto prace nad nową bronią o maksymalnie uproszczonej i taniej konstrukcji.

Wśród konstruktorów którzy wzięli udział w projektowaniu następcy Thompsonów był George Hyde pracujący w firmie General Motors (a dokładniej w Inland Division należącej do tej firmy). Wspólnie z Frederickiem Sampsonem skonstruował on pistolet maszynowy M3 Grease Gun przyjęty do uzbrojenia w 1942 roku. Nowa broń była produkowana przy użyciu nowoczesnych technologii z szerokim wykorzystaniem technologii tłoczenia, ale rozpoczęcie jej produkcji tej broni wymagało wykonania skomplikowanego oprzyrządowania które mogło zająć dużo czasu i wiązało się z dużym ryzykiem. Dlatego jako rozwiązanie przejściowe postanowiono przyjąć inną konstrukcję Hyde'a która mogła być produkowana przy użyciu już opanowanych technologii. 13 kwietnia 1942 została ona standaryzowana jako U.S. Submachine gun, M2, .45 ACP, a firma Marlin Firearms Corporation otrzymała kontrakt na wyprodukowanie 164 450 pistoletów maszynowych M2. Za każdy egzemplarz miała otrzymać 36,76$.

Według planów produkcja pistoletu maszynowego M2 miała się rozpocząć w grudniu 1942 roku. Jednak problemy z podwykonawcami sprawiły że nie udało się jej uruchomić do końca marca 1943 roku. Ostatecznie pierwsza partia 400 szt. pistoletów M2 została dostarczona US Army dopiero w maju. Ponieważ produkcja M3 rozwijała się bez większych problemów w czerwcu 1943 roku uznano ze kontynuowanie produkcji tej broń nie ma sensu i w rezultacie 17 czerwca 1943 roku M2 został wycofany z uzbrojenia US Army.

Opis

M2 był bronią samoczynną działającą na zasadzie odrzutu zamka swobodnego, strzelającą z zamka otwartego. Komora zamkowa rurowa. Zasilanie broni z dwurzędowych magazynków o pojemności 30 naboi (magazynki wymienne z Thompson M1. Rękojeść przeładowania po prawej stronie broni Lufa gwintowana, z czterema bruzdami. Gwint prawoskrętny. Przyrządy celownicze mechaniczne składają się z muszki i celownika przerzutowego. Kolba, chwyt pistoletowy i łoże drewniane.

Linki zewnętrzne

• Springfield Armory Collection (ang.)