Pitha

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Pitha (trl. pīṭha, „miejsce spoczywania, siedzenie, piedestał, ołtarz”[1]) – termin hinduistyczny dla nazwania miejsca, gdzie spoczęła moc bóstwa (najczęściej bóstwa rodzaju żeńskiego). Najczęściej wskazuje się na liczby 4 lub 51 i 108 określające ilość pith[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Małgorzata Sacha-Piekło, „Między wiarą a gnozą”, Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych UNIVERSITAS, roz.: Doświadczenie mistyczne w tradycji tantryzmu hinduskiego / 2.4 Mistyka pielgrzymki, s. 135.
  2. Małgorzata Sacha-Piekło, „Między wiarą a gnozą”, Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych UNIVERSITAS, roz.: Doświadczenie mistyczne w tradycji tantryzmu hinduskiego / 2.4 Mistyka pielgrzymki, s. 136.