Pk3

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pk2
Ilustracja
Lokomotywa S101 (Pk2)
Inne oznaczenia

S101

Producent

Schwartzkopff, Henschel, BMAG

Lata budowy

1910–1914

Układ osi

2'C

Wymiary
Masa pustego parowozu

84,1 t

Masa służbowa

147,5 t

Długość z tendrem

20.910 mm

Średnica kół napędnych

1980 mm

Średnica kół tocznych

1000 mm

Napęd
Trakcja

parowa

Typ tendra

T20 (PKP 32D2)

Ciśnienie w kotle

15 at

Powierzchnia ogrzewalna kotła

161,22 m²

Powierzchnia przegrzewacza

58,5 m²

Powierzchnia rusztu

3,12 m²

Skok tłoka

660 mm

Parametry eksploatacyjne
Maksymalna siła pociągowa

11000 kG

Prędkość konstrukcyjna

110 km/h

Pk2 – polskie oznaczenie pruskiego parowozu pospiesznego, produkowanego w latach 1910–1915. Na kolejach pruskich nosił oznaczenie S101, a później 1710-12 w DRG.

Po I wojnie światowej polskie koleje eksploatowały dwadzieścia parowozów tego typu. Były wykorzystywane przede wszystkim do prowadzenia niemieckich pociągów w tranzycie przez Pomorze do Prus Wschodnich. Ostatni egzemplarz na stanie PKP został skasowany dopiero w 1959 r.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]