Plamki Rotha
Plamki Rotha (ang. Roth's spots) – spotykane w infekcyjnym zapaleniu wsierdzia wybroczyny w siatkówce. Widoczne są w badaniu dna oka. Typowo mają blady środek. Nie są objawem patognomonicznym dla IZW; spotykane są też w białaczkach, cukrzycy, anemii Addisona-Biermera, po epizodach niedokrwiennych.
Opisał je w 1872 roku patolog Moritz Roth[1][2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Roth M. Über Netzhautaffectionen bei Wundfiebern. I. Die embolische Panophthalmitis. Deutsche Zeitschrift für Chirurgie, Leipzig, 1872, 1: 471-484.
- ↑ Roth's spot w bazie Who Named It (ang.)
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Andrzej Szczeklik (red.): Choroby wewnętrzne. Przyczyny, rozpoznanie i leczenie, tom I. Kraków: Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, 2005, s. 273. ISBN 83-7430-031-0.
